Als voogd van zeven niet begeleide minderjarige vluchtelingen (NBMV) en vertrouwenspersoon van verschillende vluchtelingengezinnen word ik dagelijks geconfronteerd met beknottingen en beperkingen van regels en wetten. Ik haal er vandaag één van de vele aan. Zo loopt een officiële aanstelling als voogd voor deze jongeren 18 jaar worden. Maar, wat daarna? 

Tot de leeftijd van 18 jaar is een voogd één van de belangrijkste ondersteuners in het leven en welzijn van jongeren die alleen vanuit hun thuisland in België terecht zijn gekomen. Deze jongeren hebben al heel wat meegemaakt en in de meeste gevallen trauma’s opgelopen die  zeer moeilijk te vatten zijn. Bovendien komen ze toe met niets, kennen hier niemand en dat in een land met andere gewoontes en gebruiken op zoek naar een mooie toekomst weg van hun vaderland in oorlog of vol van discriminatie en uitsluiting, omdat ze tot een minderheidsgroep behoren. 

Voogden worden, na het volgen van een intensieve opleiding, aangesteld door de dienst voogdij van het Ministerie van Justitie. Je bent dus de wettelijk vertegenwoordiger van de NBMV. Wat ouders ook zijn van hun eigen kinderen. 

Als voogd ben je verantwoordelijk voor hun asielprocedure, huisvesting, onderwijs, gezondheid en welzijn, financiën, enz …

Maar wat eens deze jongeren 18 jaar worden? 

Het moment dat NBMV 18 jaar worden stopt, van dag op dag, al de ondersteuning die een voogd biedt. Vanaf dan staat de jongere er letterlijk alleen voor. Geen recht meer op officiële ondersteuning van een voogd. Trek je plan en zoek het zelf maar uit. 

Als mijn eigen kinderen 18 werden, bleef ik met evenveel goesting verantwoordelijk voor hun opvoeding en begeleiding. Voor mijn pupillen die zogezegd volwassen worden, is geen wettelijk kader om hen verder de broodnodige ondersteuning en begeleiding te geven. Begrijpen wie begrijpen kan! 

Een voogd kan nog wel vertrouwenspersoon blijven, maar sta me toe dat dit geen doelmatig iets is. Als voogd heb je instrumenten vanuit de wetgeving die je kan benutten om je vrijwillig engagement naar behoren te kunnen doen. 

Ik en met mij veel andere voogden pleiten voor een wettelijk kader waarin voogden ook nog na de leeftijd van 18 jaar een soort van verlengbaar voogdijschap kunnen opnemen. Deze vooral kwetsbare jongeren zullen er wel bij varen en daarover gaat het toch. Het belang van al onze jongeren, of ze eigen kind zijn of vluchteling. 

Ouders laten hun eigen kinderen eens ze 18 jaar worden ook niet aan hun lot over. Waarom dan wel voor zij die het zeker nodig hebben? 

Ik roep alle verantwoordelijke ministers, politici, politieke partijen en officiële instanties op om hier dringend werk van te maken. Want alle jongeren verdienen maximale kansen in onze samenleving. Ook zij die van letterlijk van ver komen. 

Ik ben steeds bereid om verder te praten over al mijn ervaringen en belevingen als voogd. 

Met vriendelijke groeten,

Dominic Van Oosterwyck

Fiere voogd