Ik hou van de Standaard, anders zou ik er geen abonnement op hebben. De krant heeft me al menig interessant uur bezorgd op de trein en elders, maar af en toe heb je toch de neiging om de krant op het (fysieke) stort te keilen, dan wel je af te reageren op Twitter, in combinatie met hashtags als #regimepers en aanverwanten.

Vandaag is het in elk geval weer goed raak. De Standaard acht de nieuwswaarde van de ‘Antwerp Tax Pride’ van gisteren blijkbaar dermate hoog dat een en ander toch een verdienstelijke vermelding op p. 14 bij de rubriek ‘Kreten en Gefluister’ opleverde. Nou, nou. Je moet het maar doen, terwijl we zowat elke dag de gevolgen zien van naar verluidt “sterkste schouders” die blijkbaar en masse de ‘fiscale orthopedist’ opzoeken om toch maar de fiscale pijn te verlichten. Wat er uiteraard toe leidt dat er ‘voor niks nog geld is’ (cfr. een treffende quote op DWM gisteren).  Terzelfdertijd laten ze op de opiniepagina’s Ive Marx wel zijn groot licht schijnen over de belastinghervorming van de Republikeinen in de VS, terecht overigens. Maar dat er bij ons ook een probleem zou kunnen zijn, en dat duizenden mensen dat belangrijk genoeg vinden om ervoor op straat te komen?  Nah. “Kreten en gefluister”. Alleen het badinerende toontje ontbrak nog.

Zelfs al is De Standaard te lam om een reporter te sturen naar Antwerpen om de Tax Pride te coveren, dan nog zijn er opties te over om over dit nieuws te berichten zoals zou horen in deze troebele tijden.  Desnoods jatten ze maar een paar goeie quotes van de reportage in DWM en laten ze Brinkman een en ander “framen” zoals hij alleen dat kan, ’t is te zeggen, zwaar door de bocht. Dan nog zou het eindresultaat een pak beter zijn geweest dan nu.

Sorry, mensen bij de Standaard, een klein rubriekje bij “Kreten en Gefluister” over de Tax Pride, dat kan ik niet anders omschrijven dan als een praktijk ‘regimepers’ waardig.  Of je dat nu goed maakt met een doorwrochte reportage in het onvolprezen DS weekend magazine of niet.