Tobruk telt meer dan 150.000 inwoners en krijgt normaal gesproken water via een ontziltingsinstallatie die net na 2000 operationeel werd. De installatie, die een dagelijkse capaciteit heeft van 36.000 kubieke meter, moest de productie begin juli met een derde verminderen. Door een tekort aan chemicaliën werd de installatie eind juli helemaal stilgelegd.

Volgens Saleh Al-Kilani, een inwoner van de kuststad in het oosten van Libië, kopen mensen nu vaak water van handelaren die het tegen een hoge prijs aanbieden. Deze handel ontstond als gevolg van onderbrekingen in de watervoorziening, die zich al voordoen sinds 2012.

“De watervoorziening ligt nu af en toe stil en dan kost het enkele dagen voor die weer op gang komt”, zegt Al-Kilani. “Als reden wordt gegeven dat het materiaal aan vervanging toe is en dat daar geen geld voor is.”

Een werknemer van het station, die niet met naam genoemd wil worden, bevestigt dat de installatie onderhoud nodig heeft, en dat er extra geld nodig is voor reparatie van de boilers. Hij verwacht echter niet dat dat snel zal gebeuren “aangezien er twee regeringen zijn, één in het oosten en één in de hoofdstad.”

Elektriciteitsuitval

Ook de zuidoostelijke stad Sabha is getroffen door een watercrisis. Daar wordt water opgepompt via een netwerk van tachtig bronnen. “Daarvoor is elektriciteit nodig, en die is er niet altijd”, zegt Khalid al-Juhaimi, een journalist uit de stad.

De overheid in Sabha wil nieuwe pompen installeren die onafhankelijk van de stroomvoorziening kunnen werken. Maar dat voorstel loopt eveneens tegen financiële en bestuurlijke bezwaren aan.

In Sabha is een levendige handel in water ontstaan. Dealers halen dat uit bronnen 20 kilometer verderop en verkopen het voor veel geld. Mohammed Abdul Aziz, een inwoner van de stad, zegt dat dat de mensen veel geld kost. “Ik koop elke week duizend liter water voor 20 dinar (12 euro). Dat sla ik op in een ondergronds reservoir.”

De crisis is minder groot in de hoofdstad Tripoli, die afhankelijk is van water uit de Great Man-Made River (GMR), een netwerk van leiding aangelegd door de voormalige dictator Muammar Khadaffi.

De GMR telt meer dan 1.300 bronnen, die meestal dieper zijn dan 500 meter. De bronnen leveren water voor Tripoli, Benghazi, Sirte en andere steden. Mutasim al-Hawzi, een journalist in Tripoli, zegt dat ook in Tripoli af en toe onderbrekingen zijn als gevolg van problemen met de elektriciteitsvoorziening, maar die duren meestal niet lang.

Bron:
Scidev.net