“Deze avond (7 mei 2017) komt er een einde aan het meest belabberde presidentschap van de Vijfde Republiek1, die elk vertrouwen die we er nog in hadden praktisch heeft vernietigd.”
“Maar opnieuw heeft ons land, tegen alles in, door abstentie (de thuisblijvende kiezer), door blanco te stemmen of ongeldig, door op de naam van mijnheer Macron te stemmen, massaal neen gezegd aan extreem-rechts, omdat dit volkomen vreemd is aan de republikeinse identiteit van Frankrijk. Mevrouw Le Pen wordt derde in deze tweede ronde, na mijnheer Macron en na de abstenties, de blanco en ongeldige stemmen.”
“De nieuwe president is verkozen. De beleefdheid en de liefde voor onze democratie leggen ons op dat te erkennen en hem zonder enige aarzeling onze gelukwensen over te maken. Moge de toewijding voor de lotsbestemming van ons vaderland u leiden, mijnheer de president. Moge de gedachte aan de armen, de rechtelozen, de daklozen, de werklozen u obsederen. Moge Frankrijk daar zijn afrekening in vinden.”
“Beter nog is het daar zelf over te waken.”
“Het programma van de nieuwe presidentiële monarch is bekend: dit wordt een oorlog tegen de sociale verworvenheden van het land en ecologische onverantwoordelijkheid. Daar hoeven wij echter niet toe veroordeeld te worden.”
“De parlementaire verkiezingen2 moeten aantonen dat na de stem van de weigering en de angst het ogenblik is gekomen voor een positieve keuze: de keuze voor een gemeenschappelijke toekomst. Ik roep de 7 miljoen mensen op die zich hebben gegroepeerd rond het programma, waarvan ik de kandidaat was, om zich te mobiliseren en eendrachtig te blijven, of ze nu voor mijnheer Macron hebben gestemd of niet. Ik roep iedereen op, die bereid is te breken met het verleden, om La France Insoumise (Niet onderdanig Frankrijk) te vervoegen, waarvan wij de nieuwe massabeweging hebben gemaakt, die in zoveel steden van het land aan de leiding staat.”
“Mensen, verenig u, verspreid u niet. U hebt gezien hoe wij op 600.000 stemmen na uit de tweede ronde werden geëlimineerd. Verenig u, als u zich herkent in ons ecologisch en sociaal humanisme, dat zo broodnodig is in deze tijden en waarvan ik me inspan de woordvoerder te zijn.”
“Mensen, laat u niet gaan! Verzaak nergens aan. Dit land en zijn eenvoudige mensen die er wonen zijn niet veroordeeld om te leven onder de almacht van de rijken en de haatdragers.”
“Een nieuwe parlementaire meerderheid is mogelijk rond ons. De smaak van het geluk blijft aanstekelijk. Op basis van onze oproep voor 18 juni, de tweede ronde van de parlementsverkiezingen, kan ons verzet de strijd winnen. Ik ga me daarvoor inzetten met al mijn energie.”
“Leve de Republiek. Leve Frankrijk.”
(vertaling Lode Vanoost)
1 Het verkiezingssysteem van de Vijfde Republiek werd ingevoerd in 1958 door Charles De Gaulle, met de rechtstreekse verkiezing van de president in twee rondes (indien geen kandidaat 50 procent haalt in de eerste ronde) met de expliciete bedoeling de overmacht van de president te vestigen over het parlement.
2 De parlementsverkiezingen gaan door op 11 en 18 juni, volgens het systeem van één zetel per kiesdistrict, in één ronde als een kandidaat meer dan 50 procent behaalt in zijn/haar kiesdistrict. Is dat niet het geval dan gaan alle kandidaten die meer dan 12,5 procent haalden naar de tweede ronde. Heeft geen enkel kandidaat 12,5 procent behaald, dan gaan de twee kandidaten met de meeste stemmen naar de tweede ronde. Verkozen wordt de kandidaat die in de tweede ronde de meeste stemmen haalt, ook al is dat geen 50 procent meerderheid.
