Salih Muslim: “We moeten op een radicaal andere manier samenleven”
Interview -

Salih Muslim: “We moeten op een radicaal andere manier samenleven”

Leden van het Solidariteitscomité Rojava hadden een ontmoeting met Salih Muslim. Muslim is co-voorzitter van de Syrisch-Koerdische PYD (Democratische Unie Partij), de leidende politieke kracht in de autonome Syrische regio Rojava. Dit is de neerslag van het gesprek tussen Muslim en het solidariteitscomité Rojava.

maandag 12 september 2016 16:21
Spread the love

We ontmoeten Salih Muslim in Brussel. Hij komt net toe uit Kaapstad waar hij gesprekken had met afgevaardigden van het ANC en andere Zuid-Afrikaanse basisbewegingen. Iets meer dan een jaar geleden, bij ons vertrek naar Rojava, schepte hij nog sla op onze bordjes in het kantoor van de Democratische Unie Partij.

We zijn bedrukt: Turkse tanks, gevechtsvliegtuigen en special forces zijn Noord-Syrië binnengetrokken. Zogezegd om samen met “gematigde” rebellen van het Vrije Syrische Leger de Syrische stad Jarablus te heroveren op de Islamitische Staat. Het lijkt er echter meer op dat Turkije, niet langer via IS, maar via een brede coalitie met Rusland, Iran en Assad probeert om het Koerdisch democratisch project aan de Syrisch-Turkse grens te vernietigen. De oorlog breidt uit.

Salih Muslim: “We willen dat de mensen in Europa weten wat er gebeurt aan de grenzen. Het is belangrijk voor ons om eerlijk te zijn, te getuigen wat er gaande is. We nemen tijd voor vrienden in heel de wereld om uit te leggen in de media waarom we afzien, waar de miserie ontstaat, ook aan gewone mensen en basisorganisaties. En het is belangrijk de achtergrond te kennen: ik wil daar tijd voor nemen. Het is meer dan een eeuw geleden dat Sykes-Picot de grenzen van de natiestaten vastlegde in het Midden-Oosten. Koerdistan was bezet gebied en de bezetters verdeelden onze regio over 4 landen. Er waren in die periode ook genocides: tegen de Armeniërs in 1915, tegen de Assyriërs ,… maar de Koerden hebben de bezetters niet kunnen vernietigen; er was teveel verzet.

Model

“Toen recent, in 2010, de mensen in het Midden-Oosten op zoek gingen naar meer democratie waren wij daar als Syriërs deel van. Wij, Koerden, zijn al zo lang op zoek naar democratie, mensenrechten. In het Koerdisch gebied zijn veel bevolkingsgroepen aanwezig: Arabieren, Syriërs, Turkmenen,… om met al deze mensen samen te leven moesten we op zoek naar nieuwe benaderingen, nieuwe meningen vormen en ook een nieuw soort maatschappij uitbouwen. Voor ons bestaat dat al in Rojava. Alle bevolkingsgroepen daar kunnen hun taal spreken, hun rechten uitoefenen door lokale raden. Het is een erg democratisch systeem, een soort van radicale democratie zou je kunnen zeggen. Eén die gebaseerd is op het volk, opdat iedereen kan delen in de macht en in beslissingen en dat iedereen ook zichzelf kan verdedigen.”




“De YPG, de “beschermingseenheden van het volk” bestaan niet enkel uit koerden, maar het zijn Koerden samen met Assyriërs en Arabieren. Sinds kort zitten ze in het samenwerkingsverband van de SDF – de Syrian Democratic Forces, waar ook Circassiërs, Turkmenen en Armeniërs deel van uitmaken. We zien dat als een nieuwe soort democratie in het Midden Oosten. Deze democratie, dit experiment, ons voorbeeld is niet graag gezien door de één-natiestaten, die van de Arabieren, de Turken en de Perzen in het bijzonder. Dus proberen ze het te vernietigen op eender welke manier. Ook als dat betekent dat ze burgers moeten doden of afslachten.”

“Turkije probeerde ons te vernietigen door IS in te zetten. Van in het begin kreeg IS in de regio steun van Turkije. Ook de Syrische regering probeert ons te vernietigen. In 2012 bevrijdden we onze regio van de Syrische regering en het Syrisch systeem. En tot nu zijn we er in geslaagd om onze verworvenheden te verdedigen, dat wil zeggen: de verworvenheden van de mensen in onze regio. Een tijdje geleden waren er ontmoetingen tussen vertegenwoordigers van het Syrisch regime, Turkije, Iran en ook anderen. Het gebeurde achter de schermen dus de echte details kennen we niet, maar we zien de resultaten.”

“Twee weken geleden waren er aanvallen in Hasakah door het Syrische leger met steun van Hezbollah. We wisten van in het begin dat wanneer IS verslagen zou worden in Tel Abyad, in Shaddadi, de Turken dit als een groot probleem zouden zien. Maar we hadden nooit verwacht dat Turkije zelf zou binnenvallen. Sinds een paar dagen zien we welk plan ze uitvoeren. Iran is akkoord met hen, het Syrische regime is akkoord met hen. We zien de aloude coalitie tegen de Koerden terug opdoemen.”

“Maar zeker is dat de Koerdische mensen zich bewust zijn van wat er gebeurt, zichzelf zullen verdedigen, zullen proberen hun verworvenheden en hun samenlevingsmodel te beschermen. Ons samenlevingsmodel heeft niet alleen betrekking op Syrië. Het is een model voor heel het Midden-Oosten. We willen een democratisch Syrië, waar alle gemeenschappen democratische rechten hebben en vrij zijn. We geloven dat door de aard van de gebeurtenissen in 2010 Syrië nooit terug kan gaan naar hoe het ervoor was. De tegenstellingen zijn te groot geworden. We moeten opnieuw op een andere manier samenleven. Met alle etnische groepen: de Arabieren, de Turkmenen, de Assyriërs, de Koerden en vele andere groepen.”

“We hebben in de regio zoveel verschillende geloofsovertuigingen: we hebben moslims, we hebben christenen, we hebben yezedi’s, we hebben alavieten, we hebben ismaili’s … dus het is allemaal erg complex. Alleen buiten het huidige systeem kunnen we samenleven. Een gedecentraliseerd en seculier model is het enige wat aanvaardbaar is voor iedereen in Syrië. Ik zie geen andere manier. Dus dat is waar we voor oproepen.”

Invasie stoppen

“De oorlog breidt uit, nog meer sinds IS was verslagen in Syrië en met de invasie van Turkije. Het Turkse leger probeert bepaalde gebieden in te nemen. Er wordt hard gevochten met de verschillende groepen in de regio, die allemaal gesteund worden door Turkije. Wij zien het verschil met IS niet. Jabhat al-Nusra – die zich heeft omgedoopt tot Jabhat Fateh al-Sham- en co: al deze groepen zijn heel gelijkaardig aan IS, maar met andere namen. Ze zijn allemaal op één of andere manier verbonden met al-Qaeda. Zelfs hun praktijk is hetzelfde: hoe ze de mensen afslachten. Dus ik denk dat met name Europa en ook andere landen die de democratie ondersteunen en verdedigen aan onze kant moeten staan. Tenzij Europa liegt, dat zou een ander verhaal zijn. Iedereen in Europa zegt dat al-Qaeda niet acceptabel is, iedereen voelt aan dat het een terroristische organisatie is. Maar iedereen weet – zelfs Turkije – dat al deze groepen verwant zijn aan al-Qaeda. Dus het is aan Europa om te beslissen. Tot op vandaag zijn het onze mensen ter plekke die deze invasie proberen stoppen.”

“YPG en YPJ zijn grotendeels Koerdisch, al maken ook andere groepen er deel van uit. Recent hebben we mee de Syrian Democratic Forces opgericht, ook andere groepen sluiten zich daar bij aan. Als het gaat over de bevrijding van die gebieden hebben we deelraden, militaire raden. We hebben de “Jarablus Military Council” waar het volk vertegenwoordigd is met alle componenten: de Koerden, de Arabieren, de Turkmenen, allemaal samen om onze bedreigde gebieden te verdedigen. De Amerikanen zeiden : “YPG moet uit deze regio”, maar wanneer de YPG terugkeren naar hun thuisbasis worden de Koerden aangevallen en worden de democratische structuren die daar zijn opgezet aangevallen.”

Stil Europa

“Vandaag kreeg ik nieuws dat Ahrar al-Sham, dat is één van die groepen, alle Koerden uit de dorpen ten westen van Jarablus gevangen nemen. Daar zijn veel Koerdische dorpen waar Koerden samenleven met anderen, maar toch worden enkel de Koerden gevangen genomen. Dat wil zeggen dat ze de demografie van de regio willen veranderen, gedwongen migratie willen opleggen. Dus het doel van deze door Turkije gesteunde groepen is om de demografie te veranderen en onze mensen te doden. Het cruciale punt voor ons is dat momenteel het Syrische regime, het Turkse regime en Iran samen achter deze invasie staan. Niet enkel Turkije. ”

En de Amerikanen toch ook? Kerry was in Ankara toen de Turken hun invasie over de Syrisch-Turkse grens begonnen.

“Dat is moeilijk te zeggen. Ze steunden de SDF.”

Alleen voorheen toch?

“Ja, momenteel weten we het niet. Ze hebben hun standpunt niet verduidelijkt. Het is vaag nu, enkel hun woorden, dat is niet genoeg. Ze zullen iets moeten doen. En Europa ook, want we denken dat als deze regio onder bezetting komt van de Turken de situatie snel weer wordt zoals voorheen: Manbij was altijd al een basis waar jihadisten getraind werden en naar Europa gestuurd voor aanslagen. Dat hele proces zal opnieuw beginnen. De aanwezigheid van Turkije en de rebellengroepen is een bedreiging voor iedereen. Europa blijft stil, waar ze niet stil mogen blijven.”




Zijn er Amerikaanse soldaten in Rojava die jullie helpen?

“Dat is een louter militaire aangelegenheid. Iets tussen de VS en de YPG en SDF. We weten daar het fijne niet van. Ze zeggen dat er Amerikanen ter plekke zijn voor wapentraining: zo rond de 200. Maar dus niet rechtstreeks in het gevecht; enkel voor opleiding.”

Hoe denk je dat de aanwezigheid van het Turkse leger op Syrisch grondgebied zal verlopen: zullen ze blijven of zullen ze terugtrekken?

“Turkije gaat er altijd van uit dat ze enkel problemen hebben met de Koerden. Maar zo is dat niet. Ook de Syriërs, de Arabieren, de Turkmenen in dat gebied zullen de bezetting door Turkije niet zomaar aanvaarden. Iedereen daar in die regio is tegen de bezetting. Uitgezonderd de jihadistische en salafistische groepen die de Turkse bezetting steunen: daar zit bijvoorbeeld de “Turkmenistan Islamic Party” bij, groepen dus die niets met Syrië te maken hebben. Alle anderen zullen zich verzetten tegen die groepen en de Turkse soldaten, ook de Koerden. Ik ken de Syriërs en de democratische krachten in deze regio: ze zijn goed georganiseerd en klaar om zichzelf te verdedigen. En wij als Koerden zullen hen daar bij helpen. Deze bezetting is voor Turkije niet houdbaar op lange termijn.”

Confederalisme

Is er nog een frontlijn met IS?

De frontlijn met Daesh is er nog steeds. Daesh vertrok in Manbij, maar de frontlijn bleef onveranderd en groepen zoals Nusra en anderen namen hun plaats in.

Kan je ons iets meer vertellen over het internationale vrijheidsbataljon dat meevecht met YPG?

“Ook dat is een vraag voor YPG. In Rojava zijn we blij met solidariteit, hoeveel mensen precies meevechten is niet belangrijk. Er zijn veel martelaars: van Portugal, van Slovenië, 2 mensen van Duitsland, van de VS, van Australië. We zijn blij met hun steun. Zij vechten niet voor ons of voor zichzelf maar voor menselijke waarden. De internationale steun moet gecoördineerd zijn, opdat er geen dingen worden gestuurd die we niet nodig hebben. Al zijn alle inspanningen welkom. Vorig jaar was ik in Parijs en een anarchist gaf me 400 euro, opbrengst van de productie van brood. Dan voel je je heel erkentelijk, omdat je niet alleen bent. Want onze strijd is er één voor de mensheid.

Rojava bestond tot een paar weken geleden uit 3 kantons: Kobane, Afrin en Jazeera, zijn die nu verbonden?

“In de regio tussen Kobane en Jazeera is 80% Koerdisch. Kobane is quasi 100% Koerdisch, maar andere steden zijn meer gemixt. De regio tussen Jarablus en Afrin bijvoorbeeld zijn de Koerden wel de grootste groep maar niet de meerderheid. Manbij bijvoorbeeld, waar ik was toen het bevrijd werd van IS, daar wonen 40% Koerden maar ook Arabieren, Tsjerkessen (Circassiërs) en Turkmenen. Dus we gaan niet zeggen dat dat Koerdisch gebied is, maar we roepen op voor een democratisch systeem. Het is aan de mensen die er wonen om te beslissen wat er met het bestuur van die steden moet gebeuren. Er liggen ook veel Turkse dorpjes tussen. We dringen niet aan dat die deel uitmaken van Rojava. Historisch gezien was dit gebied Koerdisch maar in de loop van de eeuw door een beleid van assimilatie en arabisering werd de demografische samenstelling veranderd. Dus nu dat het zo gevarieerd is moeten die dorpen zelf beslissen: als ze deel willen uitmaken van Rojava is dat goed – beslissen ze van niet dan is dat ook goed. Het moet van henzelf afhangen.”

In Turkije zijn er pogingen geweest door Abdullah Ocalan om vredesgesprekken aan te knopen met het regime van Erdogan. Zou dit namens de PYD in Syrië ook kunnen? En wat met de vredesbesprekingen in Genève?

“Wij zijn bereid tot dialoog met iedereen: zelfs met het Assad regime. Voorwaarde is wel dat ze ons erkennen. Het Baath regime heeft het bestaan van Koerden in de regio altijd ontkend. We hebben pogingen gedaan, dat was voor de opstanden in 2011. Toen beloofden ze ons rechten, maar dat bleek een leugen. Als we nu praten zullen er garanties moeten zijn. Kijk, we willen echt niet afscheiden van Syrië. Ons project voor Syrië is confederalisme. Die naam is niet belangrijk maar sowieso kan Syrië nooit meer hetzelfde blijven als 2011, er moeten meer democratische manieren komen om Syrië samen te houden. De Russen hebben in Genève gepleit om ons te betrekken bij de vredesbesprekingen. Maar we vragen ons af: menen ze dat? Want als Rusland echt aandringt op iets, dan bekomen ze dat meestal. Ze hebben in het verleden niet altijd de waarheid gezegd.

Verandering

Er is ook weinig reactie van de EU en Europese regeringen op militaire invasie van Turkije…

Dat is erg spijtig. Ze lopen aan het lijntje van de Verenigde Staten. De Koerden verdedigen de Europese normen en waarden: democratie, mensenrechten, vrijheid. Wij zitten in de eerste linie om deze waarden te verdedigen – wij sterven daarvoor. En toch krijgen we geen enkele steun. Wij menen dat oprecht, die strijd voor democratie. Als we spreken met Europa, de VS en Rusland horen we ze zeggen: ‘er kan geen vrede zijn in het Midden Oosten zonder oplossing voor het Koerdisch probleem’ als ze dan in de feiten niets doen om de Koerdische kwestie op te lossen, kan je je afvragen of ze wel echt vrede in het Midden-Oosten willen.

Hoe moet het nu verder met de Arabische lente?

“Al 20 jaar roept Öcalan op dat er verandering moet komen in het Midden-Oosten: gelijkheid, mensenrechten, democratie. Dat is zijn opinie als leider van de Koerden, maar het kan een inspiratie zijn voor heel het Midden-Oosten. Tien jaar geleden schreef hij dat er veranderingen op til waren, hij noemde het toen de lente van het volk. Iedereen heeft zijn agenda in het Midden-Oosten: de supermachten, de lokale natie-staten zoals Iran en Turkije, maar uiteindelijk heeft het volk het laatste woord. We zien een mentaliteitswijziging – ook bij de Arabieren als we met hen samenwerken. Soms verdedigen ze het democratisch confederalisme meer dan de Koerden. Het wordt voor de mensen ter plekke steeds duidelijker tot wat de interventies van de supermachten leiden. Het Midden-Oosten is in verandering, maar het volk zal winnen.”

www.rojavasolidarity.be

take down
the paywall
steun ons nu!