Met de steun van Maleisische ngo’s heeft de Palestijnse ngo Samidoun Palestinian Solidarty Network 24 getuigenissen verzameld van Palestijnse kinderen die een- of meermaals door Israëlische bezettingstroepen werden aangehouden. Meestal gebeurde dat omdat ze stenen wierpen naar de voertuigen van de bezetters, maar een aantal onder hen werd ook gewoon lukraak, arbitrair van straat gepikt omdat ze op het verkeerde ogenblik op de verkeerde plaats waren.

Het is vaste praktijk van het Israëlisch bezettingsleger om Palestijnen te arresteren en vast te houden in gevangenissen in Israël. De omstandigheden van hun gevangenschap, de verhoren, de gebruikte foltertechnieken, de afgedwongen bekentenissen, het weigeren van adequate verdediging voor de rechtbank, de feiten zijn reeds voldoende bekend, ook al worden ze in de westerse mainstream media nauwelijks besproken. Israël schendt als bezettende macht voortdurend de voorzieningen van de Conventies van Genève.

Is de systematische behandeling van volwassen personen op zich al erg genoeg, nog schrijnender is de praktijk van het Israëlisch bezettingsleger om voortdurend minderjarige kinderen aan te houden. Kinderen, vooral jongens, tussen de leeftijd van 11 en 18 jaar, worden ‘s nachts uit hun bed geplukt en meegenomen, zonder dat hun ouders de reden voor hun aanhouding of de aanklacht kennen.

Gruwelijke statistieken

Tussen 2012 en 2015 was in 97 procent van de aanhoudingen van minderjarige Palestijnen geen ouder, familielid, vertrouwenspersoon of juridisch raadgever aanwezig bij verhoren. In 88 procent van de aanhoudingen in die tijdsperiode werden de kinderen of hun ouders nooit ingelicht over de reden voor hun aanhouding, over welke feiten het zou gaan en wat de aanklacht tegen hun persoon was.

Tijdens hun urenlange verhoren werd de kinderen in 55 procent van de gevallen de toegang tot het toilet ontzegd en moesten ze in hun door ontlasting bevuilde kleding blijven zitten tijdens hun verhoor. In 33 procent van de gevallen werden de kinderen in het Hebreeuws ondervraagd of werden hen documenten voorgelegd in het Hebreeuws.

Het voorwoord is van voormalig eerste minister van Maleisië Tun Mahatmir bin Mohammed. “Dit boek zal de Israeli’s en hun Europese en Amerikaanse supporters niet raken. De brutaliteit van de Israëli’s tegen de Palestijnse kinderen moet echter neergeschreven en aangetoond worden. Dat is het beste wat humanitaire mensen kunnen doen.” Dat gebeurt nu onder meer met dit boekje.

Vierde Conventie van Genève

Richard Falk was Speciaal Rapporteur van de VN voor Mensenrechten in Bezet Palestina van 2008 tot 2014. In zijn voorwoord geeft hij zijn mening over de “staatsterreur” van Israël. “Jonge mensen en hun ouders en familieleden worden voor het leven getekend door de aanhouding en de ondervragingen door Israël, die wel ontworpen lijken om zo intimiderend mogelijk te zijn… (deze getuigenissen) tonen een patroon van misbruiken die de totale schending door Israël van de geldende internationale mensenrechten aantonen.”

Falk geeft uitleg bij de artikels 71-74 van de Vierde Conventie van Genève waarin de rechten staan van personen die worden aangehouden door een bezetter. “Het is geen verrassing dat geen enkele van die rechten wordt erkend of gerespecteerd.”

Publicaties zoals dit boek zijn volgens Falk broodnodig om drie redenen: er moet een specifiek verdrag komen dat de rechten van kinderen onder langdurige bezettingen vastlegt, de traumatische langetermijneffecten van deze mishandelingen moeten erkend en onderzocht worden en deze bewijzen moeten zo massaal mogelijk worden verspreid om het verzet tegen de onwettige bezetting van Palestina te steunen.

24 getuigenissen

In hun 24 verhalen in Dreaming of Freedom tonen zoveel kinderen hun verdriet, de angst, de pijn en de frustratie van de bezetting, maar ook de vastberadenheid en de wil om voor hun rechten op te komen en de sterkte die ze uit de solidariteit van hun familie en vrienden halen.

Een van hen Ahmad Manasarh, die op 13-jarige leeftijd werd aangehouden in oktober 2015 en in maart 2016 veroordeeld werd voor twee moorden, door een Israëlische militaire rechtbank die zowat alle geldende rechtsregels voor de beoordeling van minderjarigen schond. Ook Musallem Odeh is 13 jaar en werd al 15 maal aangehouden.

De meeste getuigen zijn jongens. Het 12-jarige meisje Dima al-Wawi (zie foto hierboven) werd van de straat geplukt terwijl ze bloemen aan het trekken was en werd beschuldigd van een poging tot moord die in een nabijgelegen koloniale nederzetting was gepleegd. Onder internationale druk werd ze na 2,5 maand vrijgelaten. Zij getuigde niet, maar Aida Qassim schreef een gedicht voor haar.

Het boek Dreaming of Freedom wordt opgedragen aan de herinnering van Ayman Abbasi. Hij is een van de 24 getuigen in dit boek, maar werd nog voor de publicatie vermoord door een Israëlisch soldaat. Hij werd net zestien. Achttien maanden van zijn jonge leven had hij in een Israëlische gevangenis doorgebracht. Hij vertelt in het boek hoe hij de gewone dagelijkse dingen miste, de schoolbel, de rij voor de klas, het gezicht van de onderwijzer… 

De vijf Hares-jongens

Dit boek is tevens een oproep voor steun aan de zaak van de vijf Hares jongens. Die werden tot 15 jaar veroordeeld door een militaire rechtbank voor een misdaad die niet eens gebeurd is. Mohammed Suleiman, Mohammed Kleib, Ali Shamlawi, Tamar Souf en Ammar Souf waren stenen aan het werpen – het symbolisch verzet van Palestijnse kinderen tegen de militaire machine van Israël. Hun voorarrest duurde drie jaar. Zij werden beschuldigd van het veroorzaken van een auto-ongeval. Dat ongeval gebeurde in de buurt van waar zij waren. 

Hun ‘bekentenissen’ waren het resultaat van drie jaar onafgebroken ondervragingen, waarbij ze voortdurend werden geslagen en mishandeld. Rechtzittingen gingen door in het Hebreeuws. De rechtbank wees hen er op dat intrekken van hun bekentenis zou leiden tot nog veel zwaardere straffen. De campagne voor hun vrijlating wordt gevoerd vanop hun webblog  en Facebookpagina.

Wasfi Izzat Kabaha, voormalig minister in de Palestijnse regering en zelf ook ex-gevangene van Israël, vat het belang van dit boek samen: “Dit is een belangrijk document dat de barbarij van de Israëlische Bezetting bewijst en aan de hele wereld toont… Ik hoop dat er een dag komt dat de getuigenissen in dit boek zullen worden gebruikt in rechtszaken tegen individuele personen voor het Internationaal Strafhof in Den Haag.”

Met de aankoop van dit boekje haalt de lezer bewijzen in huis van de werkelijkheid van de bezetting van Palestina en steunt hij/zij de werking van Palestijnse ngo’s die weerwerk geven tegen deze wantoestanden door de bewijzen te verzamelen en te archiveren.

Norma Hashim (ed.). Dreaming of Freedom. Palestinian Child Prisoners Speak, Saba Islamic Media, Kuala Lumpur, Malaysia. 177 pp. ISBN 978 967 5068 96 6