Opinie - Jolien Pollet

Wat een lef hebben wij, moderne vrouwen, toch!

“Jongeren willen niet meer ondernemen en dat ligt aan de rol van de moderne vrouw”, zegt Fernand Huts, de CEO van Katoen Natie. "Meneer Huts. Ben jij eigenlijk niet beschaamd om zo’n uitspraken te doen? We leven niet meer in de middeleeuwen", reageert Jolien Pollet.

donderdag 16 juni 2016 10:03
Spread the love

Woensdagavond. Huisje opgeruimd. Kindje in bed. Ontspanning. En dan besluit de moderne vrouw in mij eens te kijken wat er allemaal gebeurt op Twitter. Mijn oog valt meteen op een tweet over een uitspraak van Fernand Huts in Knack Trends. “Jongeren willen niet meer ondernemen en dat ligt aan de rol van de moderne vrouw”.

Excuseer? Dus dat betekent al dat ik het woordje ‘jongeren’ eigenlijk al moet lezen als “jonge mannen”, want ja, als de moderne vrouw de oorzaak is van het niet willen ondernemen van jongeren, dan zal deze alleszins zélf ook al niet ondernemen. Ik lees verder. “Ze (de vrouwen, dus) zijn veeleisender geworden. Een man moet mee instaan voor het huishouden, thuis zijn, meegaan op citytrip, skiverlof…[…] Nu komt quality time vóór geld verdienen. Sorry maar zo gaat de wereld niet vooruit. Wat is dat quality time? Samen in een koetsje door het stad en een wafeltje eten aan het strand?”

Eventjes geloof ik niet wat ik lees. Maar dan sijpelt het me te binnen. Hij meent het, hij meent het écht. Wat een lef hebben wij, moderne vrouwen, toch ! Onze mannen thuis willen hebben met de feestdagen! Hem meepakken op skiverlof! (Dat zal nogal tegen hun zin zijn ook van die mannen, dat skiën. Stel je voor. Op skilatten een berg moeten afglijden en dan pinten drinken in een après-skibar. Welke vent doet dat nu graag?)

En het ergste moet nog komen: quality time together! Verdorie toch, romantische trienen die we zijn. Godganse dagen wafels willen gaan eten en Assepoester-gewijs met een koets willen rondtoeren door ’t stad. (’t Zal dan alleszins al Antwerpen niet zijn. Of ’t zou een gesloten koets moeten zijn, zodat we niet te hard blootgesteld worden aan de uitlaatgassen.)

Meneer Huts. Ben jij eigenlijk niet beschaamd om zo’n uitspraken te doen? We leven niet meer in de middeleeuwen. Dat je dat jammer vindt, dat had je eerder deze week al duidelijk gemaakt. De middeleeuwen, wat een gouden tijden. Dan waren er tenminste privileges voor de ondernemers, de übermenschen als u en uw soortgenoten. Dan waren vrouwen tenminste nog niet veeleisend. En waren ze dat wel, dan konden ze stante pede de brandstapel op. Dat waren nog eens tijden.

Maar goed. We zijn ondertussen een dik millennium verder. Een overgroot deel van de hedendaagse mannen, vindt het best oké dat vrouwen veeleisend zijn. Velen van hen gaan zelfs graag skiën. En misschien nog méér onder hen zijn graag al eens thuis bij hun kinderen tussen kerst en nieuw. Maar zijn wij, jonge mannen én vrouwen daarom minder ondernemend? Wel integendeel.

Volgens Van Dale betekent het woord ‘ondernemen’ 1. Op zich nemen, en 2. Beginnen te doen; uitvoeren: actie ondernemen. De huidige generatie vrouwen en mannen nemen veel op zich. Veel mannen nemen bijvoorbeeld ook een aandeel van het huishouden op zich. Nemen de zorg van de kinderen (gedeeltelijk) op zich. Maar deze vorm van ondernemen is allicht, in uw opzicht, minderwaardig aan uw visie op ondernemen. Ondernemers zijn pas écht goede ondernemers als ze minstens 18 uur per dag werken. Geen verlof nemen. De economie doen draaien, verdorie.

Wel, meneer Huts. Zal ik u eens wat zeggen? Wij doén de economie draaien. Werknemers en (kleine) zelfstandigen hebben daar een aardig aandeel in. We moeten niet onder doen voor grote ondernemers zoals u.

Laat ik even beginnen met werknemers. Werknemers zijn nodig, of u het nu wil of niet, om meerwaarde te creëren. Werknemers verhogen de productiviteit. Werknemers zijn een niet onbelangrijk onderdeel van de “motor van de economie”. En, naast de uren (en vaak ook overuren) die werknemers presteren, consumeren ze ook. Ze gaan bijvoorbeeld een wafel eten aan zee of gaan op skiverlof. Ik vermoed dat de horeca en de toeristische sector niet zo blij zou zijn als wij vrouwen wat minder veeleisend zouden zijn en dus gewoon thuis aan de haard zouden willen blijven met onze bloedjes van kindjes.

Daarnaast zijn er ook heel wat (jonge) zelfstandigen. Freelancers. Consultants. Overal beginnen jonge mensen met een eigen zaak, vaak eerst in bijberoep, naast hun vaste job én gezin (waar ze ook meehelpen met de opvoeding van hun kinderen, stel je voor). Die jonge ondernemers zoeken het gat in de markt, zijn innovatief, werken nachten en weekends gepassioneerd aan hun project. Bieden diensten aan. Zijn creatief. Ze draaien helemaal mee in de nieuwe economie en spelen in op de vele eisen (see what I dit there) van de huidige generatie. Denk maar aan de Wasbar, de fietsende fietsmaker, de studente Laura met haar gezonde bakkerij, … En honderden andere voorbeelden van enthousiaste jongelingen die een neus hebben voor modern ondernemerschap.

Het spijt me dus de illusie te doorprikken dat enkel “de happy few” niet akkoord zijn met uw visie. Ik meen voor héél veel jongeren te spreken als ik zeg: wij jongeren, zijn wél ondernemend. Wij zijn mee met onze tijd. Wij zijn multitaskers . Wij zijn capabel om én aanwezige partners en ouders te zijn, én ondernemend te zijn. Wij zijn daarnaast ook inderdaad graag eens thuis, want zien onze partner als onze gelijke, en niet als een veeleisende last die ons tegenhoudt. En, tenslotte, hoeven wij heus niet veroordeeld te worden door een oude (sorry) ondernemer die zichzelf als lichtend voorbeeld ziet voor een goed draaiende economie.

Dit stuk verscheen oorspronkelijk op deze blog.

take down
the paywall
steun ons nu!