De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) stelt vast dat in 2012 wereldwijd meer dan 300 miljoen mensen in rijke landen in armoede leefden. Armoede wordt in dit geval gedefinieerd als een inkomen dat minder dan 60 procent van het mediane inkomen in een regio bedraagt. (De mediaan is de grens waar 50 procent van de inkomens onder liggen en 50 procent erboven). “In ontwikkelde landen waar goede banen schaars zijn, groeit de angst onder gezinnen in de middenklasse dat ze niet in staat zullen zijn hun inkomenspositie te handhaven”, zegt de ILO.

Het rapport World Employment and Social Outlook 2016  constateert daarnaast dat de relatieve armoede ook in ontwikkelingslanden stijgt. Meer dan 36 procent van bevolking in opkomende economieën en ontwikkelingslanden heeft een inkomen van minder dan 3,10 dollar koopkrachtpariteit, dit is de koopkracht in verhouding tot de kosten van het levensonderhoud in verschillende landen. Het wereldwijde gebrek aan passend werk en de verslechterende economie in een aantal regio’s dreigt tientallen jaren armoedebestrijding teniet te doen, zegt de arbeidsorganisatie.

Om extreme en gematigde armoede uit te roeien tegen 2030, zijn in de komende vijftien jaar 600 miljard dollar investeringen per jaar nodig. Hardnekkige armoede kan volgens het rapport niet opgelost worden met uitkeringen alleen. Er zijn ook meer en betere banen nodig om dit te bereiken.

“Als we de ontwikkelingsagenda voor 2030 serieus nemen, moeten we inzetten op kwaliteit van banen in alle landen”, zei Guy Ryder, directeur van de ILO, bij de presentatie van het jaarrapport. De ILO schat dat bijna een derde van de extreem of gematigd armen in ontwikkelingslanden werk heeft. Deze werkenden zijn echter zeer kwetsbaar: soms worden ze niet betaald, ze doen laaggeschoold werk en kunnen meestal niet terugvallen op sociale zekerheidsvoorzieningen.

Nieuwe banen

Recente verslechtering van de economische vooruitzichten voor Azië, Latijns-Amerika en de Arabische wereld, laat de kwetsbaarheid zien van werkgelegenheid en sociale vooruitgang. In sommige van deze landen stijgt de inkomensongelijkheid opnieuw na jaren van afname. Daardoor bestaat de kans dat de geboekte vooruitgang op het gebied van armoedebestrijding terug tenietgedaan wordt.

“Momenteel is 30 procent van de wereld arm. Deze mensen moeten het doen met 2 procent van het wereldinkomen”, zegt Raymond Torres, speciaal adviseur van de ILO voor Sociale en Economische Zaken. “Alleen als we nieuwe banen scheppen en de kwaliteit van werk van degenen die al werk hebben verbeteren, kunnen mensen duurzaam ontsnappen aan armoedige leefomstandigheden.”