Recensie -

Verstilde wereld – De fasen van dementie

Rachel Visser is in de eerste plaats een documentairemaakster. Via interviews en gesprekken laat zij mensen met een dementie en mantelzorgers aan het woord over deze verschrikkelijke ziekte.

vrijdag 29 april 2016 13:48
Spread the love

 Doorheen het boek krijg je een zicht op de huidige stand van zaken van het wetenschappelijk onderzoek over de eventuele oorzaken, symptomen, soorten dementie en mogelijke behandelingen. Als afsluiting krijgen we een overzicht van de stand van zaken van dergelijk onderzoek in verschillende landen en de mogelijke perspectieven voor de patiënten.

Een verschrikkelijke ouderdomsziekte

Het graduele en langzame verlies van je verstandelijke vermogens is een erge en verschrikkelijke ziekte die Rachel Visser omstandig in haar boek verwerkt, samen met een wetenschappelijke duiding. Haar empathische blik werkt niet steeds verhelderend omdat ze haar lezerspubliek onvoldoende vooraf heeft ingeschat.

Het boek is een poging om het wetenschappelijk onderzoek omtrent dementie bij een breder publiek te brengen, met een flinke verklarende woordenlijst van een reeks medische termen en de zorg om elk gebruikt woord omstandig uit te leggen.

Mogelijk hebben mantelzorgers of studenten zorgkunde hier wat aan, het bredere publiek of wetenschappers wellicht veel minder. Maar het zoeken naar mogelijke troost voor de getroffenen is een handelsmerk van Rachel Visser. Ook in haar ander werk is troost een rode draad.

Bij gebrek aan echte oplossingen

Doorheen het boek komen alle mogelijke oplossingen voor deze –tot op vandaag- ongeneeslijke aftakeling aan bod: medicatie, therapieën, euthanasie of afsterven aan bod. Zelfs de therapie en het verblijf in een verzorgingscentrum in Thailand ontbreken niet.

Rachel Visser is gedreven door het leed dat ze vast stelt bij veel patiënten die het verlies aan capaciteiten bewust ondergaan. In een case beschrijft ze een koppel dat troost vindt in het religieuze en hun godsdienstbeleving. Maar de patiënten die ieder besef van hun ziekte verloren hebben ontbreken een beetje in het plaatje.

Er zijn ook patiënten die het verlies van hun capaciteiten niet meer beseffen en toch nog een vorm van geluk en zelfbewustzijn ondervinden. Ook al is het door een streling of een liefdevolle kus. Dit komt zijdelings ter sprake bij de passage over de sexualiteitsbeleving in de rust- en verzorgingstehuizen. Hier besteedt Rachel Visser te weinig aandacht aan. Maar wellicht is dit vandaag nog steeds een onbeschrijfbaar taboe.

Verstilde wereld. De fasen van dementie door Rachel Visser. Atlas contact 252 pp.

take down
the paywall
steun ons nu!