cartoon: Gie Campo

Groen en N-VA samen in bad? Enkele vragen

De opmerkzame volger van mijn schrijfsels zal hebben opgemerkt dat ik in de loop der jaren bitter weinig kritische commentaren op Groen heb gegeven. De partij (of althans een deel ervan) draagt mijn sympathie weg, ik zie ze als onmisbaar in het politieke landschap, ik waardeer hun inspanningen en steun een aantal van hun mensen waar ik maar kan. En, voor de duidelijkheid, ik méén dit.

woensdag 9 december 2015 17:30
Spread the love

De aankondiging dat Groen in het Antwerpse district Deurne een wisselcoalitie wil aangaan met een minderheidsbestuur onder leiding van de N-VA riep bij mij zowel als bij vele anderen echter een aantal vragen op. Deurne is een zeer groot district – zowat 80.000 inwoners, meer dan de modale centrumstad in dit land. Het district wordt doorsneden door de Antwerpse Ring – en vormt één van de schakelpunten in het Oosterweel-tracé waartegen al jaren verzet is, onder andere vanwege Groen.

Toen ik die vragen op de sociale media stelde, en daarbij ook even wees op de grote inhoudelijke leegte die de aankondiging van dit nieuwe monsterverbond kenmerkte regende het uiterst bitse reacties. Plots was ik iemand die “ondoordacht” “uithaalde” naar de partij, “me bemoeide” met zaken die me niet aangingen, namens zowat elke andere partij sprak (en dus partijpolitieke hidden agenda’s verdedigde), me te buiten ging aan “gezeik” en “extreemlinks gestook” en zo meer. Men heeft moeite met gewone en zelfs voor de hand liggende kritische vragen van een ongebonden burger die ongerust is over een politieke zet van een partij die in het verleden herhaaldelijk z’n stem heeft gekregen, en men kan zich deze vragen blijkbaar op geen andere manier inbeelden dan met behulp van die lege term “politieke spelletjes”.

Okee, ik geef toe: ik speel “een politiek spelletje”. Het spelletje van de onafhankelijke burger die niemands hielen hoeft te likken, geen enkele partij hoeft te verdedigen of aan te vallen dan op louter inhoudelijke gronden, en die van oordeel is dat het de partijen zijn die hém moeten overtuigen, niet omgekeerd. Want ik moet mijn stem aan één van hen geven tijdens dat grote “politieke spelletje”: verkiezingen.

Wanneer zo’n onafhankelijke burger – een “kiezer”, zeg maar – in de media verneemt dat de ingreep in Deurne vooraf doorgesproken was en petit comité tussen Van Besien en De Wever, en wel eens het voorteken zou kunnen zijn van een entente cordiale tussen beide, dan zijn vragen op hun plaats. Want we hoeven uiteraard geen onwrikbaar geloof te hechten aan wat de Gazet Van Antwerpen schrijft, maar we mogen wel vragen of zoiets klopt of niet. Want, zoals gezegd, de partij moet mijn stem verdienen, het omgekeerde is niet waar.

Ik blijf mijn vragen dus gewoon stellen. Twee om precies te zijn.

Eerste vraag

Toen het nieuws over de coalitiegesprekken in Deurne werd bekend gemaakt haastte Wouter Van Besien zich om iedereen op het hart te drukken dat “dit geen precedent” was, dat de oppositie van Groen tegen N-VA op het niveau van het stadsbestuur ongeschonden bleef, en meer nog, dat Groen zinnens is Antwerpen in 2018 te besturen zonder de aartsvijand N-VA. Ook werd er gezegd dat de politieke dynamiek op het niveau van een district wezenlijk anders ligt dan op het niveau van de Stad of hoger: lokaal zijn die grote partijpolitieke verschillen blijkbaar een stuk minder zwaarwegend. Dus laat ons er niet te zwaar aan tillen, het maakt allemaal weinig  uit en het gaat om goed bestuur, punt.

Goed, maar toch. Samenwerken met een andere partij is altijd samenwerken met een beschreven blad. Immers, elk N-VA districtsraadslid in Deurne is de verkiezingen ingegaan met de N-VA agenda en programma’s in de hand, geen andere, en met het N-VA palmares als back-up. Dus niet met zomaar wat in de hand, wel met deze heel specifieke bagage. En wat weten we daarvan?

Wel, in een hele reeks teksten op deze blog heb ik al uitgelegd dat de N-VA een partij is die

  • een etnocratisch model van de samenleving voorstaat,
  • daarin twee “rangen” van burgerschap voorziet en dus officiële discriminatie voorstaat,
  • een permanente strijd voert tegen de armen en het voortouw neemt in de afbraak van de sociale zekerheid;
  • een ongezonde afkeer van vakbonden en andere vormen van georganiseerde belangenbehartiging in het middenveldblijkt te hebben
  • de totalisering en miltarisering van de veiligheidsdiensten leidt;
  • radicaal voor de private ondernemers werkt en dat nog graag toegeeft ook;
  • het BAM-tracé met alle macht wil doorduwen,
  • alsook de uitbreiding van de luchthaven van Deurne,
  • de Conventie van Genève wil herzien,
  • de EU-grenzen wil sluiten en
  • racisme een relatieve kwestie vindt.

Men kan het over enkele van die zaken oneens zijn. maar ik vermoed dat men zelfs in een zeer milde bui een groot deel van dit lijstje moet erkennen als fundamenteel on-Groene actiepunten en politiek geloofspunten.

Dus, vindt Groen dit een detail? En indien Groen dit een detail vindt omdat dergelijke zaken onbelangrijk zijn op het niveau van het district, waarom dan niet samenwerken met het Vlaams Belang? De agenda van die partij zou, volgens dezelfde logica evenmin een obstakel tot “constructief beleid” op het districtsniveau kunnen zijn, toch?

Tweede vraag

Groen zal onderhandelen met de bestaande coalitie in Deurne, en belooft daarbij “concrete voorstellen” op tafel te leggen zodat ze “hun stempel op het beleid” kunnen drukken. Nu lijkt het me dat met name het dossier van de Oosterweelverbinding een voor de hand liggende politieke kwestie is in Deurne, waarin Groen effectief het verschil zou kunnen maken. Groen voert op het niveau van de Stad en het Vlaams Parlement heftig oppositie tegen de Oosterweelplannen, dus waarom zou Deurne – nét Deurne– daarop een uitzondering zijn? Het hele programma van Groen spreekt in dat verband dezelfde taal, dacht ik?

Dus hier is de vraag: zal Groen een breekpunt maken van het BAM-dossier in de coalitievorming in Deurne? Zal ze, met andere woorden, eisen dat het districtsbestuur van Deurne zich in z’n geheel tegen de Oosterweelplannen uitspreekt vooraleer ze de minderheidscoalitie uit het slop helpt? Het zou voor potentiële Groen-kiezers een voor de hand liggend (en dus vertrouwenwekkend) sugnaal zijn. En het zou de Groen-leden heel wat erg onaangenaam discussiewerk besparen.

Er zijn vanzelfsprekend nog heel wat andere vragen. Bijvoorbeeld over hoe Groen zich vanuit de meerderheid zal verhouden tot de progressieve oppositiepartijen met wie ze tot gisteren schouder aan schouder zaten. Wordt het alweer oorlog tegen links op één niveau en samenwerking op een ander? Of hoe Groen denkt z’n volgende verkiezingscampagne te organiseren, wetende dat dezelfde mensen zowel een uitgesproken anti-N-VA visie moeten uitspreken en aanhoren als een visie waarin de verwezenlijkingen van het door N-VA geleide districtsbestuur worden bezongen. Een spagaat van jewelste. Maar allebei die vragen zijn best binnenskamers te beantwoorden – dat zijn problemen voor Groen, niet voor mij.

Zo, deze onafhankelijke burger en mogelijke Groen-kiezer wacht de antwoorden af op deze vragen. De vragen zijn, denk ik, helder genoeg geformuleerd om duidelijke en ad rem antwoorden te verdienen.

Links:

Gazet van Antwerpen 8.12.15: “De oppositie opgeven op het niveau van district en het tegelijkertijd aanhouden op stadsniveau is theoretisch mogelijk, maar rechtlijnig is het niet”

De Morgen 9.12.15: Een experiment met Groen en N-VA in Deurne?

Blog Jan Blommaert 16.11.14: Almaci: een kans op linkse herbronning

Blog Groen Deurne 4.12.15: 4 ijzersterke redenen waarom Groen Deurne gesprekken start met N-VA in Deurne

take down
the paywall
steun ons nu!