Opinie - Dominique Willaert

Het solidariteitsconcept volgens N-VA Kamerlid Peter De Roover

In een opiniestuk in De Standaard (Goesting besteed je niet uit aan de overheid – 30/09) amuseert N-VA kamerlid Peter De Roover zich in de vaststelling dat het maatschappelijke middenveld enkel door middel van subsidies tot volle bloei kan komen. De solidariteit waar onder meer de burgerbeweging Hart boven Hart voor staat is te sterk verbonden met overheidsgeld, dixit De Roover. Meteen definieert de auteur subsidies als belastinggeld dat bij burgers wordt weggehaald.

donderdag 1 oktober 2015 17:37
Spread the love

Al wie beweert bottom-up te werken dient dit volgens het door ons zwaar gesubsidieerde kamerlid zonder subsidies te kunnen doen. Waarvan akte!

Interessant aan het opiniestuk van De Roover is het soort framing waarvan de N-VA zich onophoudelijk bedient. Iedereen die in dit Vlaanderen een kritische tegenstem formuleert, zich engageert ten aanzien van oorlogsvluchtelingen, wie pleit voor een kwaliteitsvol en duurzaam welzijns-, klimaat- en cultuurbeleid enzovoort, wordt weggezet als extreem, links en subsidieslurper.

Met het onophoudelijk debiteren van deze mantra hoopt NV.A de Vlaamse burgers te overtuigen van het overbodige en onnodige karakter van het maatschappelijke middenveld. Het stoort de N-VA uitermate dat de kritische stemmen die onder meer het Vlaamse Regeringsbeleid op de korrel nemen dikwijls de stemmen zijn van burgers die beroepshalve gefinancierd worden in de vorm van subsidies. Via de herverdeling van belastinggelden dus. In de democratische visie van de N-VA wordt er na elke verkiezing een meerderheid aangeduid die dan beslist waar ons belastinggeld moet worden op ingezet en hoe de solidariteit er kan en mag uitzien. Wie hier niet akkoord mee gaat (dixit De Roover) moet dan maar vrijwillig een extra bedrag besteden aan het soort solidariteit dat de burger voor ogen heeft.

Voor een aantal mensen uit het maatschappelijke middenveld is het heel scherp duidelijk geworden dat een deel van de opgelegde besparingen vooral het doel hebben om het Vlaamse maatschappelijke middenveld de mond te snoeren. Vakbonden, kritische opbouw- jeugd-, welzijns- en cultuurwerkers wil men weg saneren. Op een nauwgezette en goed uitgekiende manier wordt er een verdeel-en-heerscultuur geschapen.

Elke bevolkingsgroep en elke kritische stem die het voor de ongewenste en overtollige bevolkingsgroepen opneemt krijgt er van langs. De taal waarin de N-VA haar tegenstanders uitscheldt is illustratief: ‘of het is de schuld van de vermaledijde sossen, of het ligt aan de attitude van de Berbers, of het zijn de vele extreem-linkse vrijwilligers in het Maximiliaanpark die omwille van een falende overheid voor een ongesubsidieerde bottom-up solidariteit kiezen.’

De manier waarop de kritische tegenstemmen uit het maatschappelijke middenveld worden aangepakt grijpt plaats in een traditie die tot voor kort enkel door extreem rechts werd gehanteerd. Wie zich nog de vraag stelt waar de viscerale afkeer van veel N-VA-ers voor socialisten vandaan komt, kan dit uit het opiniestuk van De Roover afleiden. De N-VA houdt helemaal niet van het solidair herverdelen van de rijkdom en welvaart, maar kiest integendeel heel uitdrukkelijk om een kleine economische elite in dit land de macht te geven. De autonomie van Vlaanderen is on hold gezet omdat de N-VA eerst wil dat de economische elite de volledige macht in handen heeft.

De Vlaamse Regering wordt volledig gedomineerd door de NV-A die haar twee coalitiepartners (CD&V en Open Vld) volledig aan de ketting heeft liggen. Uit de recente Septemberverklaring leren we dat voor de Vlaamse Regering de economische belangen en concurrentiekracht centraal staan. We staan dan in een recente studie als 4de rijkste regio geboekstaafd, het aantal kinderen en gezinnen in armoede groeit dag na dag exponentieel. Heeft iemand onder jullie de N-VA of Vlaamse Regering hier verontwaardigde uitspraken over maken 

Het antwoord van de N-VA op wie het Vlaamse regeringsbeleid op de korrel neemt sluit naadloos aan op één van de uitspraken van De Roover: ‘Hoe meer belastingen opgelegd worden, hoe minder ruimte er overblijft voor echte solidariteit’. N-VA stuurt duidelijk aan op een evolutie in de richting van het Angelsaksische model: een duale samenleving met een kleine, heel rijke elite en een grote groep werkenden en poor people die hun eigen solidariteit maar zelf moeten organiseren, meestal badend in een caritatieve sfeer. In dit model wordt de civiele maatschappij vervangen door private en neutrale dienstverleners die beleidsuitvoerend te werk gaan. Het moge duidelijk zijn dat de volledige regeerperiode door de N-VA zal aangewend worden om de kritische tegenstemmen uit het maatschappelijke middenveld te demoniseren en te elimineren.

De Vlaamse Regering onder aanvoering van N-VA wil namelijk zelf een monopolie op wat we als solidariteit mogen beschouwen. Het uitstellen van het uitbetalen aan kindergeld aan gevluchte gezinnen, de gedwongen doch onuitvoerbare verkoop van de kapot geschoten huizen in het land van herkomst voor gevluchte gezinnen, het in vraag stellen van de Conventie van Genève zijn een aanloop naar wat ons nog te wachten staat. Daar staat tegenover dat in geen enkel land zo veel bedrijfswagens worden gesubsidieerd. In ons land zijn er meer dan 1,1 miljoen bedrijfswagens die ons land miljarden euro’s aan subsidies, milieuvervuiling en ellendig lange files kost is een miljardenkost die dag na dag door de N-VA wordt verdedigd.

 

En wat nu?

Als bevoorrechte getuige zag ik op maandag 28 september hoe Vlaams Minister-president Geert Bourgeois meewarig de alternatieve septemberverklaring van Hart boven Hard in ontvangst nam. Terwijl Bourgeois en Peter De Roover zelf deel uitmaken van een politieke partij die jaarlijks zowat 14 miljoen euro aan overheidssubsidies opslurpt, had onze minister-president geen oor naar de verzuchtingen en de constructieve voorstellen van de nul euro gesubsidieerde burgerbeweging Hart Boven Hard. Onze Vlaamse minister-president hield z’n obligate promopraatje voor de ronkende camera’s en verdween om zijn septemberverklaring te gaan voorlezen in het Vlaams Parlement. Een instelling die de belastingbetaler nota bene jaarlijks meer dan 100 miljoen euro kost. Geert Bourgeois had het over de noodzakelijke besparingen, terwijl hij zedig zweeg over hoeveel tientallen miljarden euro’s aan er aan bedrijven en vermogens worden gesubsidieerd.

Het maatschappelijke middenveld zal combattief en strijdvaardig zijn of het zal gedecimeerd worden. Het moge duidelijk zijn dat het jaarlijks braaf overhandigen van een alternatieve septemberverklaring of het jaarlijks organiseren van een bruisende, creatieve Grote Parade de Vlaamse en Federale Regering nauwelijks tot geen pijn zal doen. Het wordt dringend tijd dat het maatschappelijke middenveld overschakelt naar een strijdvaardige modus. De burgerbevolking charmeer en overtuig je niet enkel met constructieve en creatieve voorstellen. Voor heel wat burgers is de werkelijkheid kil, rauw en veel mensen situeren zich op de rand van de afgrond.

Ik hoop dat de woordvoerders en de decision makers van de civiele maatschappij hun keuze om te bemiddelen en haar geloof in het beperken van de schade durft in te ruilen voor een strijdbare houding. Los van de partij politiek merk ik dat heel veel basiswerkers goesting hebben en bereid zijn om zich daadkrachtig te verzetten tegen het hardvochtige beleid van onze Vlaamse en Federale Regering. De machiavellistische N-VA zal nooit oor hebben voor de luide roep naar overleg en dialoog vanuit de civiele maatschappij.

We staan voor een heel helder gevecht: een gevecht tussen een model waar de winst en de economische belangen voor een kleine elite centraal staan versus een model waar burgers en verenigingen hun geloof in sociale, economische en ecologische rechtvaardigheid dag na dag realiseren op de werkvloer en in het publieke leven. Het moge duidelijk zijn dat ik pleit voor een gevecht zonder wapens, maar mocht de N-VA hier mij hier ooit toe willen beschuldigen. Niet ik wil of pleit voor de aankoop van 44 peperdure gevechtsvliegtuigen. Wel de N-VA onder leiding van haar defensieminister. En hoeveel kosten die alweer? Juist, 6 miljard euro. En het is nog maar een schatting.

take down
the paywall
steun ons nu!