“Hart boven
Hard is een nieuwe sociale beweging die er in geslaagd is om een
brede coalitie aan maatschappelijke actoren te verenigen in een
platform tegen de besparingen. De originaliteit bestaat eruit dat
Hart boven Hart verschillende thema’s met elkaar verweven heeft
gaande van de meer klassieke vakbondseisen tot thema’s die te maken
hebben met de vermarkting van kunst en cultuur. Aldus is Hart boven
Hard erin geslaagd om nieuwe segmenten van de bevolking aan te
spreken en te betrekken in politieke actie en discussie. Een
verrijking voor de democratie.”

“Hart
Boven Hard is een burgerreactie tegen het huidige rechtse
regeringsbeleid. De Prijs voor de Democratie wordt toegekend als
aanmoediging om de aangevatte taak verder te zetten. Omdat het in de
komende jaren Hard tegen Hard zal zijn, verdient Hart boven Hard nu
al de Prijs voor de Democratie”, zegt de jury in haar
motivatie.

“Het
huidige politieke stelsel herleidt de burger tot een passieve kiezer,
die het politiek debat en de besluitvorming moet overlaten aan de
verkozenen. Hart Boven Hard roept daarentegen de burger op om actief
mee te denken en te beslissen.”

“Hart
Boven Hard is er tevens in geslaagd om vakbonden te verenigen met
honderden andere middenveldorganisaties. Het sociaaleconomische
strijdveld van de vakbonden wordt daardoor verweven met gender,
ecologische, culturele en andere strijdpunten. De belangrijkste
verdienste van Hart Boven Hard is vooral dat dit een organisatie is
die het verlammende mantra van ‘There is no alternative’
doorbreekt en het tegendeel aantoont. Er is wel een alternatief.”

De prijs voor de Democratie werd ingesteld in 1992 na het democratische debacle van “zwarte
zondag, 24 november 1991”. Toen bleek dat de politieke democratie
verdedigd moest worden door alle democraten tegen extreem-rechtse,
populistische en anti-politieke stromingen.

Initiatiefnemers
waren de organisaties Democratie 2000 en VZW Trefpunt. Elk jaar
stellen zij een jury samen waarin de twee initiatiefnemers met
persoonlijkheden uit de wetenschappelijke, journalistieke wereld en
de civiele maatschappij een selectie maken van mogelijke kandidaten.

Het doel van deze jaarlijkse prijs is  om een individu of een
organisatie te bekronen die zich door zijn of haar inzet heeft onderscheiden
in de voortdurende strijd voor de democratie. De uitreiking van de
prijs is een gelegenheid om aan te geven wat het voorbije jaar de
inzet was voor het behoud en de versterking van een democratische
samenleving. Met de toekenning van deze prijs wil de jury ook
aantonen dat de inzet en strijd van personen en groepen wel degelijk een
verschil kunnen maken

Dezelfde
organisaties kennen ook jaarlijks een Jaap Kruithofprijs toe aan een radicale
denker of sociale beweging voor maatschappelijke verandering. Dit
jaar gaat deze erkenning naar het Griekse volk, de Europese
beweging voor solidariteit met het Griekse volk en Eric Toussaint.