De Internationale Cheerleaders van de Egyptische Junta

De Internationale Cheerleaders van de Egyptische Junta

woensdag 27 mei 2015 15:12
Spread the love




Door Oriana P.
Research: Gab Chaag, Marie Browning

Engelstalige versie
FB-event: Mobilisatie tegen het stilzwijgen van “democratisch” Europa
Dictators weten hun positie enkel verzekerd naarmate ze gesteund worden door anderen.  Hun macht moet  gelegitimeerd en erkend worden  door de internationale gemeenschap willen ze aan de macht blijven.   Abdel-Fattah el-Sisi, de leider van de junta in Egypte, kan op een hele reeks van supporters rekenen die meer dan bereid zijn een oogje dicht te knijpen voor zijn wrede oppressie van de plaatselijke bevolking.

John Baird, die op dat moment nog de minister van buitenlandse zaken in Canada was , twitterde vanuit Zwitserland:

“Het was geweldig om gisterenavond te mogen dineren en praten met President El-Sisi”

Hij had ook eerder al verklaard:

“Ik persoonlijk bevestig de standvastige steun voor de nieuwe regering van Egypte in diens overgang naar democratie en het opnemen van de mensenrechten en de rechtsstaat”

Hij is bij lange na de enige niet die hulde brengt aan de militaire dictator en ook niet de enige die leugens verspreidt over de zogenaamde democratie van Egypte.

“El-Sisi geeft “een zeer sterk gevoel van zijn inzet voor mensenrechten” “~ John Kerry

Mensenrechten? Democratie? En wat dan te denken van de waaier aan martelingen, met inbegrip van elektrische schokken, onderdompeling in ijskoud water, het gebruik van kokend water en olie, afranselingen, vastbinden en verkrachting, en gevangenen die zo opeengepropt zitten in ondraaglijk hete cellen  zonder frisse lucht dat ze niet kunnen bewegen, laat staan slapen of hurken om hun darmen te verlichten?  Groepen als Human Rights Watch (van wie de afgevaardigden Egypte niet meer binnen mogen) en Amnesty International hebben de zuiveringen en misbruiken gedocumenteerd.  Het belangrijkste doelwit van de Egyptische junta is het Moslim Broederschap en de Morsi supporters, die zij terroristen noemen, maar ze gaan ook achter eventuele politieke tegenstanders, arbeiders die zich organiseren, schrijvers, journalisten, studenten, academici, holebi’s en sekswerkers en vegen de vloer met de rechten van vrouwen, vluchtelingen, asielzoekers en migranten.

De belangrijkste doelstellingen zijn de vernietiging van het Moslim Broederschap, internationaal voornamelijk als onderdeel van de “gemeenschappelijke vijand” strategie, maar ook het vredesakkoord met Israël beschermen en samenspelen met een eventuele overeenkomst tussen Westerse landen en Iran om diens nucleaire ambities te beperken.

De miljarden aan steun vliegen binnen bovenop de investeringen van Europa, Afrika en het Midden-Oosten.

Vorig jaar bood Israël $ 80miljoen steun voor de presidentiële campagne van Al-Sisi. In een paar geheime vergaderingen beloofde Netanyahu om de VS te zullen overtuigen verdere militaire steun aan Egypte te verlenen en Obama te overtuigen toe te zeggen voor een ontmoeting met Al-Sisi en dit in ruil voor druk op Abbas om de Joodsheid van Israël te accepteren.

Een paar maanden later had John Kerry, de hoogste afgevaardigde van de Obama administratie, een ontmoeting met Abdel Fattah Al-Sisi waarbij hij niet alleen sterke steun beloofde aan de post-coup regering maar ook voortdurende militaire hulp.
De VS sturen reeds geruime tijd zendingen met militair materiaal waaronder aanvalshelicopters.  Elke jaar geven de Amerikaanse belastingsbetalers een forse $1,3 miljard aan het Egyptische leger.

Saudi-ArabiëKoeweit en de Verenigde Arabische Emiraten hebben meer dan $18 miljard aan leningen, brandstofsubsidies en toelagen toegezegd bovenop de investeringen in woningen en commercieel vastgoed.   Zonder het sterke financiële onderhoud dat Golfstaten zoals Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Koeweit  bieden, zou Egypte duidelijk niet in staat zijn om de Russische wapens en militaire hardware import te betalen, die door de media vorig jaar werden geschat op een  $3,5 mljard, waaronder roterende en fixed-wing vliegtuigen en luchtverdedigingssystemen.

Rusland verleent steun aan Sisi op elke mogelijke manier en dit werd vooral duidelijk na de “verkiezingsoverwinning” van Sisi.  Ze hebben nauwe belangen (voornamelijk de bestrijding van het “internationale terrorisme”), een succesvol track record van bilaterale samenwerking op diverse fronten en er bestaat een sterke persoonlijke band van vertrouwen tussen de respectieve leiders.  De handels- en economische samenwerking tussen de twee naties bedraagt meer dan $4 miljard.

Zoals Putin vertelde aan de Egyptische Al-Ahram Daily op 8 februarie:

“We hebben een wederzijds voordelige en effectieve samenwerking op het gebied van landbouw opgebouwd. Egypte is de belangrijkste afnemer van Russische tarwe, Rusland levert ongeveer 40% van het graan dat wordt verbruikt in dat land; en wij, wij importeren groenten en fruit. “

Volgens de president

“ ziet Rusland veelbelovende perspectieven op het gebied van hoogwaardige technologie, met name op het gebied van kernenergie, het gebruik van de  ruimte en het delen van de Russische GLONASS satellietnavigatiesysteem.”

Minister van Buitenlandse Zaken van Frankrijk, Laurent Fabius, heeft gezegd dat hij “vertrouwen” heeft dat de samenwerking tussen de landen zal toenemen “op het gebied van veiligheid”

Jean-Louis Ekra, de voorzitter van de Afrikaanse Export-Import Bank (Afreximbank), prees Al-Sisi’s “duidelijke vastberadenheid om de economische banden met de rest van Afrika te ontwikkelen” en vertelde hem dat Afreximbank volledige steun zou verstrekken aan Egyptische bedrijven die hun handelsactiviteiten uitbreiden naar andere delen van het Afrikaanse continent en naar de rest van de wereld.  
De Bank heeft onlangs een $500 miljoen Egypte-Afrika Trade Promotion Programme gelanceerd dat de handel tussen Egypte-Afrika moet steunen.

De handel tussen Canada en Egypte is goed voor ongeveer C$1 miljard.
Ambassadeur Troy Lulashnyk tekende ook overeenkomsten ter waarde $7 miljard op het gebied van duurzame energie en hotel management.

“Canada en Egypte hebben sterke bilaterale betrekkingen die gebouwd zijn op een wederzijds belang voor vrede, stabiliteit en welvaart. Canada zal de samenwerking blijven bevorderen in de verschillende sectoren van de Egyptische economie,”~ Troy Lulashnyk tijdens zijn bezoek aan de Canadese commerciële Kamer in Egypte op maandag 27 april.

Die participatie en samenwerking zullen plaatsvinden op het gebied van onderwijs, mijnbouw, toerisme en opleidingssectoren. John Baird, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Canda, bezocht Egypte op 15 januari en kondigde de Canadese initiatieven aan die “de democratie, veiligheid en economische welvaart” in Egypte zouden bevorderen.  Deze initiatieven zijn het Aswan Skills Development Program, de commerciële samenwerking met de Suez Canal Authority, de samenwerking met petroleum, petrochemie en mijnbouw en diplomatieke training.

Grieks CyprusGriekenland en Egypte hielden een trilaterale top eind april 2015 om veiligheid, energie en economische betrekkingen te versterken.  Hun belangrijkste doel is een coalitie te vormen die het “internationale terrorisme” zal bestrijden.  De drie partijen werken ook aan de mogelijkheid voor het leveren van aardgas uit Grieks Cyprus via Egypte.

Op 3 en 4 juni 2015 zal El-Sisi BerlijnDuitsland bezoeken voor een ontmoeting met bondskanselier Angela Merkel.  Niettegenstaande de president van de Duitse Bondsdag, Norbert Lammert, zijn deelname introk daarbij verwijzend naar het gebrek aan democratische ontwikkeling, het uitstellen van geplande parlementsverkiezingen in Egypte en de massale arrestaties en doodstraffen van leden van politieke oppositiepartijen zal Angela Merkel toch nog samenkomen met El-Sisi omdat “Egypte een immens belangrijke speler in de Arabische wereld is en kan helpen bijdragen tot vrede in de regio”

Na de “verkiezingen” had El-Sisi een ontmoeting met Kim Darroch, de Britse National Security Advisor, die hij feliciteerde met zijn overwinning en hem tevens een brief gaf van premier David Cameron.  Darroch zei dat het Verenigd Koninkrijk uitkeek naar een versteviging van haar strategisch partnerschap met Egypte om de strijd met het “groeiende terrorisme” in de regio aan te gaan, met name het door “oorlog” verscheurde Syrië en Irak.  Het VK zal onder meer training verstrekken aan Egyptische officieren op het gebied van mensenrechten.   Op economisch vlak, bevestigde Darroch de Britse steun voor Egypte in een gesprek over een mogelijke lening van het Internationaal Monetair Fonds.  Egypte en het IMF bespraken een lening van $4,8 miljard om de economie, die in duigen was gevallen na de opstand van 2011 die president Hosni Mubarak omverwierp, terug om te buigen.

Egypte heeft een handelstekort lopen met China waarbij het $5 miljard aan goederen in 2013/4 importeerde en $488 miljoen exporteerde volgens de gegevens van de Centrale Bank van Egypte.  China is de vijfde grootste handelspartner van Egypte na de Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië, de Verenigde Staten en Italië.  Tijdens Sisi’s vierdaagse bezoek aan China in 2014 werden vele overeenkomsten ondertekend en één daarvan was het verhogen van de bilaterale banden voor een ‘strategisch partnerschap”.  Aanzienlijke Chinese investeringen in Egypte is een belangrijk onderdeel van dit nieuwe partnerschap.  De nadruk zal liggen op de infrastructuur, spoorwegen, ontwikkeling van havens en de opwekking van energie – in het bijzonder van duurzame energie die het meest relevant is aangezien China tegenwoordig een toonaangevende fabrikant van zonne-energie panelen en aanverwante zonnessystemen is.

Ondanks al het geld dat naar Egypte stroomt is de armoede nog steeds heel hoog en de economie blijft een puinhoop. Het geld van de hulp en van de investeringen bereikt het volk niet maar verdwijnt in plaats daarvan in de zakken van het regime.   Waar grote armoede heerst is de corruptie hoog.   Daarenboven verplaatsen Europse bedrijven zoals Mercedes hun productie naar elders als gevolg van economische maatregelen van de regering waardoor er nog minder kans op werk is.  Het spreekt vanzelf dat het moreel bijzonder laag is.

De militaire dictatuur in Egypte werd mogelijk gemaakt en is voortdurend vanwege de vele internationale sponsors.  Bij het leveren van kritiek op de Egyptische junta is het cruciaal om ook de landen die het regime steunen te bekritiseren.  Het zijn immers onze regeringen, zij die wij gekozen hebben en zij die in onze naam handelen, die de mensen van Egypte helpen onderdrukken en in die zin zijn we allemaal verantwoordelijk.

Eerder verschenen bij The RAWR Report

take down
the paywall
steun ons nu!