Door Oriana P.
Eerder verschenen op The RAWR Report

Na de stigmatiserende uitspraken van de Antwerpse burgemeester tegen de Imazighen kwam er terecht een golf van protest. In plaats van een dialoog aan te gaan en de eis om zich te verontschuldigen in te willigen stuurde hij een belachelijk grote politiemacht naar de actie op de Grote Markt.  De vreedzame demonstranten werden omsingeld door bussen en met honderden afgevoerd waarbij blauwe zwaailichten, glimmende wagens en strakke politie uniformen voor een geweldig schouwspel van intimidatie en machtsvertoon moesten zorgen.  Geld was duidelijk geen probleem en veel zou ook gerecupereerd worden door de tweehonderd en tien gasboetes die na de aanhoudingen in de bus gleden.

Een promotiespotje op de nationale zender onder de dekmantel van “interview” en machtsvertoon onder de dekmantel van “veiligheid”. Zowel de uitspraken als de hele intimidatiecampagne waren onderdeel van een strategie om een sterk signaal naar de achterban te sturen en zo hun stemmen bij de volgende verkiezingen te waarborgen.

Dat men bij de NVA die verkiezingen serieus neemt blijkt ook al uit het 1 miljoen euro prijskaartje dat aan de Helfie promotiecampagne vasthangt.  Toch wel veel geld voor een boodschap van samenwerking die haaks staat op het uitsluitings- en discriminatiebeleid van de NVA van Bart De Wever.  De strategie tot zover dan, de achterban geruststellen en tegelijkertijd een boodschap van samenwerking uitdragen.  Al diegenen die dan niet met die visie willen meewerken kunnen dan later gemakkelijkshalve worden afgedaan als zij die eenheid en vooruitgang in de weg staan.  Geniaal! Uitsluiting én samenwerking in één adem promoten.

Wat jammer dan toch dat de hele intimidatiecampagne compleet mislukte. Movement X en andere organisaties vertikten het namelijk om geïntimideerd te zijn.
Hoe onnoemelijk vervelend!  Er volgden nog andere straatacties en Bart De Wever werd doodleuk gemeld dat hij zich dan maar moest gaan verantwoorden voor een rechter.  Het hele land stond in rep en roer en leden van Movement X werden her en der voor debatten gevraagd en naar interviews gesleept. 

Bart was ondertussen in geen velden of wegen te bekennen.  Die hield zich schuil stilletjes hopend dat het allemaal wel zou overwaaien.  Hij houdt dan ook niet van debatten en wil alleenspraak.
Toen bleek dat de storm toch niet zou gaan liggen duikelde hij ten einde raad een zwarte ex-chauffeur op die op Twitter verklaarde dat zijn vroegere baas, die op de bijgevoegde foto een beetje ongemakkelijk stond te grimassen, helemáál geen racist was.  Het hele gedoe was zo gênant transparant dat het bijna onbetamelijk werd om er smakelijk mee te lachen. 

Er volgden daarna nog een paar beschamende schermutselingen zoals het op de man spelen van Movement X advocaat, Abderrahim Lahlali, die op zo’n scherpe wijze weerwerk gaf dat de beteuterde tegenpartij er hoegenaamd niets tegenin te brengen had en de aanvallen noodgedwongen stopzette.

Ongetwijfeld werd er na dit alles paniekerig gezocht naar een damage control strategie en zie, ogenschijnlijk uit het niets verscheen daar Choumicha, de reddende engel van Marokko.  Deze waanzinnig populaire TV-kok zou tijdens Ramadan op ATV koken, een “tof initiatief van ATV “ volgens De Wever.  Choumicha werd prompt meegetroond naar het stadhuis, het interview werd ook al in het stadhuis opgenomen, er werden handjes geschud met de burgervader en deze werd zelf om zijn mening gevraagd over het nieuwe Marokkaanse kookprogramma waarbij hij de kans niet onbenut liet om zijn medewerker van Marokkaanse origine ter sprake te brengen.  De poppenkast was dan ook compleet.
 
Sinds wanneer worden TV presentators van een tiidelijke TV show onder zoveel eer bedolven?  En hoeveel zou het eigenlijk gekost hebben om deze nationale beroemdheid naar een lokale zender te lokken?  Biedt Bart De Wever langs deze weg zijn excuses aan of is dit het resultaat van aanhoudende actie tegen racistische uitspraken?

Op sociale media is men alvast niet onder de indruk:

“Als hij denkt dat hij daar zo makkelijk vanaf komt dan kan hij verder denken en dromen. Ik wil een oprechte sorry. Een oprechte en publieke verontschuldiging.. Elke Berberse vezel in mij wacht daar op.” ~ Inaam Allachi

Op zich is het uiteraard meer dan tijd dat iemand van Marokkaanse origine een TV-programma krijgt maar dit is maar tijdelijk.  Ze kookt maar dertig dagen  Wanneer gaat deze lokale zender een beetje meer de diversiteit van de maatschappij in haar vaste programma’s weerspiegelen laat staan achter de schermen zoals in de redactie, het bestuur en de techniek? Waarom bijvoorbeeld geen permanent kookprogramma met iemand zoals Fatima Al Warda? Na de enthousiaste reacties op de komst van Choumicha kan dit alleen maar op een gigantisch succes uitdraaien.

Bart De Wever ondertussen heeft zich onder druk van aanhoudende acties gedwongen gezien een Marokkaanse keukenprinses binnen te halen.  Wie beweert nog dat opkomen voor je rechten, je mond opendoen en op straat komen geen vruchten afwerpen?  De aanwerving van Choumicha mag daarom gezien worden als een overwinning van Movement X op een racistisch beleid.

Wil Bart De Wever alsnog zijn langverwachte excuses aanbieden dan kan hij dat misschien doen tijdens het evenzeer langverwachte debat met Dyab Abou Jahjah, de president van Movement X.  Kwestie van kijkcijfers halen vermoeden we dat er records zullen gebroken worden en alleenspraak is tenslotte ondemocratisch.