Naresh Newar

Nepalezen wachten eindeloos op hulp

Een week na de verwoestende aardbeving in Nepal, proberen ontheemden stap voor stap hun normale leven weer op te pakken. De meeste slachtoffers kampen echter nog met de ontwrichtende gevolgen van de ramp.

woensdag 6 mei 2015 15:30
Spread the love

Humanitaire hulp voor de getroffen bewoners arriveert traag en
wordt gehinderd door de schaal van de tragedie. Met de jaarlijkse moesson
voor de deur – in sommige delen van het land regent het al hevig – is er
haast geboden om nog effectief hulp te kunnen verlenen, zeggen
experts.

Begin deze week stond het dodental op meer dan zevenduizend in
dertig districten. De helft van de slachtoffers werd gevonden in Kathmandu en
het naburige district Sindupalchok, volgens het Nepalese Rode Kruis. Meer dan
veertienduizend mensen raakten gewond.

Meer dan een miljoen mensen zijn
ontheemd in 35 districten, bijna driehonderdduizend huizen zijn volledig
verwoest. De Verenigde Naties schatten dat bijna 8 miljoen mensen, meer dan
een kwart van de bevolking van het land, gevolgen ondervindt van de
aardbeving, en dat 3,5 miljoen mensen voedselhulp nodig hebben. Het
Wereldvoedselprogramma (WFP) vraagt 116,5 miljoen dollar om in de komende
drie maanden hulp te geven aan de mensen die dat het meest nodig hebben, zo’n
1,4 miljoen mensen.

De VN-Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) maakt
zich intussen zorgen over de tarweoogst in het land. De FAO had een opbrengst
van 1,8 miljoen ton voorspeld voor 2015, maar vreest dat die oogst lager zal
uitvallen doordat boeren hun land niet altijd goed kunnen bereiken, gewassen
schade hebben opgelopen en drainagesystemen en irrigatiekanalen zwaar
beschadigd zijn.

Scholen gesloten

“We huilen niet meer omdat we
vooruit moeten kijken en moedig moeten zijn”, zegt de 13-jarige Sunita Tamag,
terwijl ze haar beste vriendin, de 12-jarige Manju Tamang, een knuffel geeft.
De meisjes komen uit het afgelegen dorp Ghumarchowk in de gemeente
Shankarpur, op 80 kilometer afstand van het centrum van Kathmandu. Hun
families raakten hun huis, vee en voedselvoorraden kwijt door de
aardbeving.

De meisjes willen graag terug naar school, maar dat kan
niet omdat bij de beschadigde school nog instortingsgevaar dreigt. De
regering houdt alle scholen in het land in ieder geval deze maand nog dicht,
ook in verband met mogelijke naschokken.

Dit dorp is alleen
toegankelijk na een lange, steile klim van drie uur. De meeste van de
vijfhonderd huizen zijn nog niet veilig voor bewoning. De dorpsbewoners
slapen daarom in geïmproviseerde tenten in het open veld. De seizoensregen
maakt het leven in de aardappel- en pompoenvelden moeilijk, omdat ze steeds
modderiger worden. “Ik zou liever naar huis gaan en het risico voor lief
nemen”, zegt Bikash Tamang, een sociaal werker van de Scout Community
Group.

De Nationale Maatschappij voor Aardbevingstechnologie-Nepal
(NSET), die voor 2020 aardbevingsbestendige dorpen wil bouwen, is begonnen
met inventarisatie van een aantal gebieden en gebouwen in het land. Daarbij
wordt ook gekeken naar de omvang van de schade, zodat overheidshulp het eerst
terechtkomt bij de mensen die het het meest nodig hebben. De verwoesting is
echter zo omvangrijk dat de inventarisatie tijd kost.

Inwoners van de
getroffen gebieden krijgen sporadisch steun van Nepalese ingenieurs, die
vrijwillig helpen de schade te inventariseren en adviseren over
veiligheidskwesties.

Dakloze migranten

Het aantal mensen in
Tundikhel, het grootste opvangterrein voor ontheemden in Kathmandu, is in de
afgelopen dagen gehalveerd. De mensen die er nog verblijven, zijn grotendeels
migranten, zegt Manisha Lama, een 25-jarige moeder van twee kinderen. “Veel
mensen krijgen hulp van familie of vrienden. De mensen die hier nog zijn,
komen van buiten Kathmandu.”

Zelf komt ze uit het afgelegen dorp Deupur
in het district Kavre, een van de zwaarst getroffen gebieden. Kavre telt
volgens het Rode Kruis ook een recordaantal verwoeste woningen, zo’n
dertigduizend. Dibya Paudel, hoofd Communicatie bij het Nepalese Rode Kruis,
zegt dat de getroffen mensen zeer gefrustreerd raken over de trage
hulpverlening. Hij voegt eraan toe dat overheidsinstanties overspoeld worden
met hulpvragen en onder grote druk staan.

Hulporganisaties melden dat
op sommige plaatsen hulpgoederen geroofd worden voordat ze op hun bestemming
aankomen. Mensen zouden te wanhopig zijn om te wachten tot hulp hen via de
officiële kanalen bereikt.

“Wij wachten nog steeds op hulp, maar ik
hoor verhalen dat de overheid en hulporganisaties bang zijn hierheen te komen
vanwege plunderingen”, zegt Sanchen Lama, inwoner van het getroffen dorp
Bajrayogini, op 10 kilometer afstand van Kathmandu. Hij en andere
dorpsbewoners hebben opgeroepen rustig te blijven als de hulp arriveert,
zodat hulpverleners hun werk kunnen doen. “Maar twee dagen geleden hebben
wanhopige mensen uit de omgeving nog hulpgoederen geroofd. Die voorraden zijn
nooit bij ons aangekomen”, zegt Lama.

 

take down
the paywall
steun ons nu!