(syndikalismus.wordpress.com)
Analyse -

Duitse economie naar catastrofe? Enkel massale immigratie kan redding brengen

Socioloog Jan Hertogen onderzocht de demografische evolutie van Duitsland. Zijn besluit: Duitsland gaat binnen enkele jaren zijn ouder wordende bevolking haast niet meer kunnen vervangen. Alleen massale immigratie kan hun economie nog redden.

donderdag 30 april 2015 15:00
Spread the love

Deze analyse is geen prognose, projectie of
voorspelling over de Duiste economie, maar het doorrekenen van wie de
komende 15 jaar de actieve bevolking zal verlaten (huidige 50-64-jarigen) en wie er zal
instromen (huidige 10-24-jarigen).

Generatiewissel in
Duitsland

Wanneer ik de op mijn website http://www.npdata.be/
ontwikkelde analyse-instrumenten over generatiewisseling toepas op
Duitsland ontstaat het beeld van een niet te voorkomen catastrofe.
Duitsland zal niet in staat blijken een bevolkingsreductie van 82
miljoen inwoners naar 70 miljoen (schatting met 200.000 migratie per
jaar) of 65 miljoen (100.000 migratie per jaar) te voorkomen.

Het
is uitgesloten dat er bij een zo omvangrijke daling van het
bevolkingsaantal nog sprake kan zijn van economische groei of een
verhoging van het Bruto Nationaal Product. Automatisering en
productiviteitsstijging zullen dan onvoldoende zijn om Duitsland van
de economische ondergang te redden. Duitse demografen zijn hier zich
al jaren van bewust.

Waarom
er geen politiek alarm geslagen wordt en dit thema weggemoffeld wordt
is een raadsel. Zelfs het IMF orakelt in de wind: “Bijna alle
landen zullen hun economische groei zien afnemen door vergrijzing”,
Die waarschuwing is vooral voor Duitsland bedoeld.

Zullen het
Spaanse en Griekse werklozen zijn die de komende decennia voor de
herbevolking van Duitsland zullen zorgen, aangevuld met enkele
miljoenen migranten vanuit Afrika? Woningen en onderdak, vooral in
voormalig Oost-Duitsland, zijn er voldoende om deze miljoenen
bijkomende Duitse inwoners te herbergen.

HARTZ IV: omwille van
tekort aan arbeidskrachten

Sinds 2000 bevindt Duitsland zich
in een toestand van continue tekort aan werknemers. De
generatiewissel vertoonde een constant vervangingstekort van 10
procent ten overstaan van de uitstroom van de 50-plussers. Dat is de
echte grond voor de totstandkoming van het hervormingsplan HARTZ IV1,
dat de beperking van de werkloosheidssteun in de tijd en de halvering
van de bestaanszekerheid inhield.

Volgens
deze plannen moest het ‘bezinksel’ van de arbeidsmarkt, de
structurele werklozen, de zieken en gehandicapten, de armen en de
‘sukkelaars’ ‘geactiveerd’ worden. De werkgevers kunnen sinds deze
hervormingen gelijk wie, voor gelijk welk werk, voor gelijk welke
duur en aan gelijk welke prijs in dienst nemen.

Dat
gebeurde dus niet omdat er hoge werkloosheid zou zijn, zoals in
België, maar juist omdat er geen hoge werkloosheid was en men er
niet meer in slaagde ‘gewone’ werknemers te vinden, want die waren er
niet meer. Bovendien heeft men in Duitsland immigratie afgehouden.

Na
1990 hadden de voormalige Oost-Duitsers voor voldoende interne
verhuis naar West-Duitsland gezorgd om het toenmalige gat in de
generatiewissel te dichten. De economie in het Oosten lag daarna nog
altijd op apegapen. Dat liedje is dus, vanaf 2014, uit, en is het
alarm geblazen voor de bikkelharde tijden die
aankomen.

Generatiewissel 30 procent tekort in 2015, 45
procent in 2021

In plaats van een tekort van 10 procent zullen
de komende 15 jaar in Duitsland een tekort laten zien van 30 procent
50-plussers die niet door jonge generatie 10-24 jarigen vervangen
wordt. Dit tekort zal tot 2022 groeien naar 44,7 procent. Dit
betekent dat vanaf 2022 bijna de helft van de uitstromende 50-64
jarigen niet vervangen zullen worden door 10-24 jarigen.

Deze
demografische en economische catastrofe kan maar voorkomen worden
door de komende jaren een continue immigratiestoom op te zetten of
toe te laten, tot minstens in 2030. Het is immers pas over een
periode van 2 à 3 decennia dat een bevolkingsafname kan gestopt,
door het hoger geboortecijfer van de tweede generatie migranten
tegenover het algemeen sterftecijfer.

Deze cijfers
vertegenwoordigen een demografische wetmatigheid, die enkel voortgaat
op de nu reeds aanwezige actieve bevolking en haar vervanging door
wie nu al geboren is. Dit is dus geen prognose, projectie of
voorspelling waar de algemene bevolkingsvooruitzichten op voortgaan,
die wel rekening houden met geboorte- en sterftecijfers.

Migratie
wordt enkel verrekend in de reeds aanwezige generaties, niet
bijkomende migratie, die slechts een beperkt correctief kan zijn voor
de evolutie binnen de actieve bevolking. Alleen langdurig volgehouden
massale immigratie kan de dramatisch afname van de actieve generatie
15-64-jarigen in Duitsland compenseren.

En België?

In
België hebben de beleidsvoerders de wijsheid gehad om deze
ontvolking te voorzien. Met de migratiecontracten van de jaren 1950
en 1960 konden ze deze ontvolking tegengaan. België stond meteen de
gezinshereniging toe en bevorderde zelfs. Demografie en statistiek
hebben niet voor niets hun oorsprong in België, Adoplhe Quetelet
indachtig, pionier van de sociale statistiek. Sinds de tweede helft
van de jaren 1990 zijn demografen gestopt hierover analyses te maken,
omdat voor België de demografische zaak dan al opgelost was. In
Duitsland heeft men dat niet gedaan en zal men nog lang met de
gevolgen van dat verkeerde beleid zitten.

1. Duitsland:
alsmaar groter gat in de generatiewisseling

Het beeld dat
geschetst wordt van Duitsland staat los van de pessimistische
berekeningen van het bevolkingsaantal, waarbij Duitsland zou
evolueren van 82 miljoen naar 72 of zelfs 65 miljoen inwoners binnen
40 jaar, voortgaand op diverse scenario’s.

In deze analyse
wordt nagegaan in welke mate uitstromende generaties actieve 50-64
jarigen vervangen worden door instromende actieven 10-24 jarigen de
komende 15 jaar. Concreet, wat zal de toestand zijn als al deze
50-64-jarigen zullen gepensioneerd zijn en alle huidige 10-jarigen 25
jaar oude jonge werkzoekende zullen geworden zijn, wanneer hun
studieloopbaan ten einde is.

Doordat nu al geweten is hoeveel
0-9-jarigen er zijn in de samenleving, kan een verdere berekening
gemaakt worden door ook deze groep te laten instromen en 40-49-jaren
te laten uitstromen, zodat een beeld kan worden geschetst van de
evolutie van 2001 tot 2024.

Hierbij wordt voortgegaan op het
aantal inwoners per leeftijdsjaar tot 1 januari 2014. In elk van de
jaren tussen 2001 en 2024 wordt geteld hoeveel 10-24-jarigen er zijn
en hoeveel 50-64-jarigen dan volledig vervangen worden. Deze
‘generatiewisseling’ is de beste maatstaf om oudere en jongere
actieven te vergelijken. Deze telling wordt voor elk jaar tussen 2001
en 2024 afzonderlijk gemaakt en geeft dus voor elk jaar het saldo van
deze generatiewisseling na 15 jaar.

Voor elk jaar wordt het
aantal 50-64-jarigen in beeld gebracht (donkerblauwe lijn), de
10-24-jarigen (lichtblauwe lijn) en het verschil (gele lijn) tussen
beide. Dit verschil is het saldo van de generatiewisseling in per
jaar, uitgedrukt in procent.

De uitmuntende Duitse database
Genesis bevat alle leeftijdsgegevens in alle Duitse deelstaten. Samen
met andere bestanden kon zo de bevolkingsevolutie van in het Oosten
en het Westen berekend worden vanaf 1956. In hoofdstad Berlijn komt
één derde op rekening van voormalig Oost-Duitsland

Grafiek
1. De evolutie generatiewissel 2001-2014

Tot 2006 was er een
constant tekort van jongereninstroom van ongeveer 1,5 miljoen
jongeren.
DeWereldMorgen.be

Grafiek
2. Evolutie van verschil in de generatiewissel

Van 2014 tot
2030 zal het tekort van de generatiewissel 5,8 miljoen zijn.
DeWereldMorgen.be

Grafiek
3. Saldo generatiewisseling als procent van de 50-64-jarigen

Tot
2006 toont de berekening van de generatiewissel voor de volgende 15
jaar een negatief saldo van 10 procent. Tegen 2010 is dit tekort op
toerental gekomen zodat Duitsland voor een probleem stond: immigratie
of HARTZ IV.

DeWereldMorgen.be

Deze
evolutie tot 2006 verklaart de noodzaak voor Duitsland om de kern van
z’n actieve bevolking te activeren, namelijk de langdurige en
structurele werklozen, de kansarmen, de zieken en gehandicapten.
HARTZ IV was de ingreep/aanslag in de sociale zekerheid en sociae
bescherming die de negatieve balans van de generatiewisseling enige
jaren moest uitstellen.

De komende 15 jaar staat Duitsland
voor een onontkoombaar dilemma: regressie van z’n bnp of massale
immigratie om de toekomst en de economische groei te beveiligen.
Doordat immigratie pas na 2 à 3 decennia in staat is een
bevolkingsdaling te counteren staat Duitsland voor een enorme, en
volgens sommigen, niet meer te halen uitdaging.

HARTZ IV was
in feite het Duitse alternatief voor immigratie. Het is enkel uitstel
geworden en de recente Pegida-oprispingen kan men gerust vergelijken
met de pogingen van het Vlaams Blok om de immigratie tegen te houden,
in 1991 toen Antwerpen en België aan het begin stonden van een
absoluut noodzakelijk offensief tegen de afname van de bevolking door
middel van immigratie. De toenmalige ‘overwinning’ van het Vlaams
Blok heeft enkel betekend dat de anti-migratiestem gesmoord en
politiek uitgeschakeld werd, iets wat nu in Duitsland met Pegida op
enkele maanden tijd z’n beslag gekregen heeft.

Grafiek 4.
Generatiewisseling 2001-2024

De alsmaar stijgende uitstroom
van 50-plussers tot 2022 en de zich doorzettende vermindering van
jongereninstroom geven een negatief saldo op de generatiewisseling
dat in 2021 44,3 procent zal bedragen.

DeWereldMorgen.be

DeWereldMorgen.be

DeWereldMorgen.be

DeWereldMorgen.be

Dit
omvat een continue bevolkingsvermindering in Oost-Duitsland en –
zoals in vele West-Europese landen – een stabilisatie van de
bevolkings of lichte achteruitgang tussen 1974 en 1992.

Het
aandeel ‘Oost-Duitsers’ in de Duitse bevolking evolueerde van 26,8
procent in 1950 naar 16,9 procent in 2014. De toenmalige ‘Wende’ was
goed voor een terugval van 21,1 procent in 1988 naar 20,1 procent in
1990 en 19,0 procent in 1903.

DeWereldMorgen.be

2.
Onderscheid Oost- en West-Duitsland

In West-Duitsland
verschijnt het tekort van 20 procent op de generatiewissel pas in
2012, 7 jaar nadat in Oost-Duitsland dit tekort al zo groot is. Daar
zal dit tekort evenwel ook 7 jaar vroeger afnemen dan in
West-Duitsland, want vanaf 2015 zal de generatiewissel afnemen,
terwijl dat in West-Duitsland pas in 2022 zal gebeuren.

DeWereldMorgen.be

DeWereldMorgen.be

DeWereldMorgen.be

Vooral
in voormalig Oost-Duitsland staan minder jongeren gereed om de fakkel
van de 50-plussers over te nemen. Deze evolutie gebeurt daar ook
sneller zodat het maximum van 55 procent al in 2015 bereikt wordt
van 50-64-jarigen die de komende 15 jaar niet zullen vervangen worden
door 10-24-jarigen.

In voormalig West-Duitsland bijt deze
generatiewissel ook diep, de cijfers van 30 procent in 2014 en 43,5
procent in 2023 laten niets aan de verbeelding over. Zowel Oost als
West staat voor de onmogelijkheid om dan nog de productie van
goederen en diensten en het BNP te doen groeien of op peil te houden.

Voor
een corrigerende immigratie is het in feite al te laat of men zou – als ze al beschikbaar zouden zijn – massaal Griekse en Spaanse
werklozen moeten binnenhalen alsmede miljoenen Afrikanen, die maar
wat graag rechtstreeks Duitsland bereiken eerder dan in gammele
bootjes hun leven te riskeren.

3. Vergelijking
Duitsland-België

Vergeleken met de toestand en evolutie in
Duitsland is de situatie in België nog relatief comfortabel.

DeWereldMorgen.be

Terwijl
België tot 2007 nog aan het opboksen was tegen een overschot aan
jongeren, die een decennium lang in de werkloosheid zaten, was in
Duitsland het saldo al jaren negatief. In België komt pas van 2007
enige ruimte door de generatiewissel, vanaf dan zal de komende 15
jaar een evenwicht tot stand komen. Vanaf 2008 toont ook in België
de generatiewissel een stijgend tekort dat in 2019 20 procent zal
bedragen. Na 2019 zal dus 20 procent van de uitstromende generatie
50-64-jarigen niet vervangen kunnen worden.

Belangrijk is om
de dynamiek van deze vermindering te zien, ook al is er nu nog een
overschot aan jongeren. In Duitsland zal men, vlugger en drastischer
dan in elk ander land geconfronteerd worden met de schok van een
generatiewissel die op termijn maar in de helft van de vervanging van
de actieve generatie kan voorzien.

Dit is een samenvatting van de analyse verschenen op de website van Jan Hertogen. 

1 De
Hartz-plannen zijn een geheel van maatregelen voor de hervorming van
de Duitse economie en arbeidsmarkt. Ze werden opgesteld door een
commissie onder leiding van Peter Hartz, de voormalige
personeelschef van Duits autofabrikant Volkswagen. Hartz-I startte op 1 januari 2003. Hartz-IV werd gestart op 1
januari 2005.

take down
the paywall
steun ons nu!