Het is niet de eerste keer dat er een dergelijke resolutie wordt gestemd. In februari 2010 stemde de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement
al eens een dergelijke resolutie met de – gelijkaardige – vraag om “er
bij de Federale Regering op aan te dringen om binnen het
NAVO-bondgenootschap te pleiten voor de verwijdering van alle kernwapens
uit de wereld en dus ook uit Vlaanderen”. Nu vraagt de resolutie “om er bij de federale
regering op aan te dringen om zich, in overleg met de EU- en
NAVO-partners, in te zetten voor een kernwapenvrije wereld en voor de
terugtrekking van alle kernwapens uit Vlaanderen”.

De tekst van de resolutie is geen duidelijke eis tot kernontwapening,
maar een vraag om er zich voor ‘in te zetten’, die bovendien
voorwaardelijk is gemaakt aan de houding van de andere EU- en
NAVO-partners. Dat maakt de resolutie nogal vrijblijvend. Vlaanderen kan
meer doen dan symbolisch resoluties stemmen en zelf het initiatief
nemen door Vlaanderen tot kernwapenvrije zone uit te roepen en
kernwapens op het grondgebied te verbieden.

Resolutie versus Belgische nucleaire praktijk

De bepaling dat de verwijdering van kernwapens uit Vlaanderen dient
te gebeuren in overleg met de EU en de NAVO-partners, komt er de facto op
neer dat er jammer genoeg – eens te meer – geen werk van zal
worden gemaakt. Volgens het strategische concept van de NAVO
vormen kernwapens nog altijd de hoeksteen van de NAVO-strategie, wat
overigens in strijd is met de ontwapeningsverplichting van het non-proliferatieverdrag.
De meerderheidspartijen die nu de resolutie stemmen, verwijzen in het
federaal regeerakkoord naar deze NAVO-strategie als een van de leidraden
inzake kernwapens en dus tegen kernontwapening.

Bovendien gaat het over
meer dan louter het opstellen van Amerikaanse kernwapens in ons land.
Het zijn immers Belgische gevechtsvliegtuigen die verantwoordelijk zijn
voor het transport van de Amerikaanse kernbommen in het kader van de
nucleaire taken in NAVO-verband. Dat maakt van ons land een actieve
partner in de nucleaire strategie van de NAVO.

Wat doet België op NPT-herzieningsconferentie?

De echte test volgt volgende week wanneer de Herzieningsconferentie van het non-proliferatieverdrag
van start gaat in New York (27/04 – 22/05/2015). Wat zal de houding
zijn van België? In welke mate zullen de meerderheidspartijen, die zich
nu achter de Vlaamse resolutie scharen, ook effectief werk maken van
kernontwapening?

België heeft tot nog toe botweg geweigerd om in te stemmen met een
VN-resolutie die oproept om werk te maken van een kernwapenverdrag dat
ontwikkelen, produceren, testen, ontplooien, stockeren en het dreigen
met of het gebruiken van nucleaire wapens verbiedt, en dat de bestaande
kernwapens onder internationale controle vernietigt. Een weigerachtige
houding waar België – samen met een kleine minderheid van landen – al in
volhardt sinds de resolutie in 2007 voor het eerst werd neergelegd. Dit
tast de politieke geloofwaardigheid aan van de meerderheidspartijen die
zo het signaal blijven geven dat dergelijke resoluties eigenlijk maar
vrijblijvend zijn. Nucleaire ontwapening start met concrete engagementen
en initiatieven.

Desondanks valt te hopen dat de resolutie van het Vlaams parlement
ditmaal tot ernstige politieke initiatieven zal leiden die ervoor
zorgen dat de kernwapens uit Vlaanderen, maar ook uit de wereld zullen
verdwijnen. Kernwapens zijn gruwelijke wapens die zoals chemische en
biologische wapens verboden moeten worden. Dat is het enige standpunt dat onze politici moeten verdedigen.

Een tweekoppige delegatie van Vrede vzw neemt deel aan de conferentie en acties van de vredesbeweging in New York met
de eis voor een verbod op kernwapens. Zij zullen ook de opening van de
officiële herzieningsconferentie bijwonen. Bekijk tevens het nieuwe campagnefilmpje rond kernwapens en de herzieningsconferentie van het non-proliferatieverdrag.