Dit onrecht en de bittere ironie ervan werden vorige week zeer goed beschreven door Sarit Michaeli, de woordvoerster van de mensenrechtenorganisatie B’Tselem: “De stembrieven voor de verkiezingen werden gemaakt in de ‘Palphot print shop’ in de nederzetting Karnei Shomron op de Westoever. Hoewel de werknemers vooral Palestijnen zijn, genieten zij niet van stemrecht zoals hun Joodse buren van de nederzettingen. Zij zijn immers geen Israëlische burgers, maar onderworpen aan een militaire bezettingsmacht.”

En de bezetting van de Palestijnse Gebieden is aan haar 48^ste jaar toe. De internationale gemeenschap veroordeelt dit en toch worden er nog altijd geen sancties getroffen. We zijn nu twee dagen na de verkiezingen en de hoop op vrede is vernietigd door de verpletterende overwinning van Benjamin Netanyahu. Hij is er nogmaals in geslaagd de publieke opinie te winnen voor zijn agenda van veiligheid boven rechtvaardigheid.

Business as usual

Netanyahu heeft de verkiezingen gewonnen met onder meer ongehoorde racistische en anti-democratische aansporingen, zoals de video met de boodschap dat Arabische stemmers in drommen naar de stembus trekken en dat linkse organisaties ze ronselen. Wij zijn verontwaardigd dat een Joodse premier dit soort retoriek gebruikt. Netanyahu verklaarde in een interview dat er, indien hij herverkozen zou worden, geen sprake zou zijn van een tweestatenoplossing. 

Een politicus die dit soort verklaringen geeft, heeft geen respect voor de verzuchtingen van een groot deel van de bevolking en moet dan ook door de internationale gemeenschap niet meer aanzien worden als een oprechte partner voor vredesonderhandelingen.

Het meest waarschijnlijke scenario is dat Benjamin Netanyahu een nieuwe ultrarechtse coalitie vormt. Dan is het business as usual. De veiligheidsagenda en de voortzetting van de bezetting- en nederzettingenpolitiek zal het halen op vredesonderhandelingen.

Het tweede scenario is dat er een regering van nationale eenheid komt met Likoed en de Zionistische Unie. Brengt dit vredesonderhandelingen dichterbij? Wij vrezen dat ook deze coalitie niet in staat zal zijn een echt alternatief te bieden op de militaire, nationalistische agenda van Netanyahu.

Structurele discriminatie

Het enige lichtpunt is het stemresultaat van de Gezamenlijke Lijst die de derde grootste kracht van Israël is geworden. Als er een regering van nationale eenheid gevormd zou worden, bestaande uit Likoed en de Zionistische Unie, dan wordt lijsttrekker Aiman Odeh, de voorzitter van de oppositie. Volgens het diplomatisch protocol moet elke staatsleider die Israël bezoekt ook een ontmoeting hebben met de woordvoerder van de oppositie.

Voor het eerst zal er een officieel forum zijn dat de realiteit van de bezetting en de structurele discriminatie van Palestijnse burgers in Israël zal blootleggen aan een internationaal publiek en aan staatsleiders. Dat kan zorgen voor meer politieke steun voor bewegingen in de Joodse én Palestijnse samenleving, die al sinds jaren trachten een einde te maken aan de bezetting en het tweederangs burgerschap van de Palestijnen binnen Israël. Deze bewegingen en partijen werden jarenlang gemarginaliseerd in het parlement, in de media en in de publieke sfeer.

De verkiezingen zullen volgens ons op korte termijn geen grote gewenste veranderingen brengen inzake de ondemocratische bezetting. We zijn er dan ook van overtuigd dat externe druk op Israël nodig zal blijven. Maar er is ruimte voor hoop dat er nieuw leven geblazen wordt in de interne en externe betrachtingen om tot een ware democratie te komen, zowel voor alle Israëli’s, als voor de Palestijnse inwoners van de bezette gebieden. Wij zullen als Joodse organisatie, die deze betrachtingen steunt, onze eigen politici oproepen tot het aanhoren en ter harte nemen van de verzuchtingen van deze democratische oppositie.

Ruth Vanroosmaelen en Itamar Shachar zijn lid van Een Andere Joodse Stem.