Door hun inspanningen om voedsel te produceren en te
verwerken, inkomsten te genereren uit verkoop, en de zorg voor de kinderen op
zich te nemen, leveren plattelandsvrouwen een enorme bijdrage aan het
algemene welzijn van gezinnen op het platteland.

In veel landen worden
zij echter nog op grote schaal geconfronteerd met discriminatie. Toegang tot
onderwijs, gezondheidszorg en werkgelegenheid is voor hen geen
vanzelfsprekendheid. De basisrechten van vrouwen worden, twintig jaar na de
belangrijke Wereldvrouwenconferentie in Peking, nog steeds op grote schaal
geschonden.

Meisjes en vrouwen versterken

Op de
Wereldvrouwenconferentie van 1995 werden overheden, de internationale
gemeenschap en het maatschappelijke middenveld wereldwijd aangespoord om
meisjes en vrouwen te versterken op twaalf cruciale gebieden: armoede,
onderwijs en opleiding, gezondheid, geweld, gewapende conflicten, economie,
macht en besluitvorming, institutionele mechanismen voor de vooruitgang van
vrouwen, mensenrechten, media, milieu en het jonge meisje.

Ondanks deze
krachtige oproep is gendergelijkheid anno 2015 nog ver zoek. Vooral de
emancipatie van vrouwen op het platteland is een belangrijk middel om onder
meer armoede tegen te gaan.

“Plattelandsvrouwen doen niet zelden het
slopende werk”, zegt Kanayo F. Nwanze, van het Internationaal Fonds voor
Landbouwontwikkeling (IFAD). “Om de sociale en economische positie van
vrouwen te verbeteren, is erkenning nodig voor de belangrijke rol die zij
spelen in de plattelandseconomie. Dat is in het belang van hun families en de
volledige gemeenschappen.”

Succesvol

Onderzoek wees duidelijk
uit dat het financieel versterken van vrouwen zich in ontwikkelingslanden
rechtstreeks vertaalt in een betere gezondheid en opleiding van
kinderen.

Het REACH-programma tegen ondervoeding van kinderen, een
initiatief van de Voedsel-en Landbouwprganisatie (FAO), het Kinderfonds van
de Verenigde Naties (Unicef), het Wereldvoedselprogramma (WFP) en de
Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) was onder meer in staat om ondervoeding en
gezondheidsproblemen bij kinderen terug te dringen door gendergerelateerde
doelstellingen te stellen.

Ook in Niger bleek de gendergerichte aanpak
van een ontwikkelingsproject succesvol, net zoals een vrouwenproject rond het
houden van klein vee in Afghanistan ten tijde van de Taliban.

Ook
inspanningen zoals die van de Nationale Federatie van Plattelandsvrouwen in
Madagaskar en het Kilimanjaro Initiatief zijn hoopvol. Dit laatste project
werd opgericht door plattelandsvrouwen in 2012 en verdedigt het recht van
Afrikaans vrouwen op een eigen stuk land om voedsel te kunnen produceren – de
toegangspoort tot een betere toekomst en de waardigheid die ze
verdienen.