Ingangspoort van Chinatown in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Op het blauwe bord naast de poort staat reclame voor de Argentijnse spoorwegen, deels gefinancierd door China (Fabiana Frayssinet/IPS)

Argentinië breidt handel met China uit

De regering van Argentinië lijkt aan te sturen op een verstandshuwelijk met China. Een ongelijk huwelijk volgens sommigen, maar anderen zien het als een onmisbare alliantie om een plaats te veroveren in de toekomstige wereldeconomie.

woensdag 25 februari 2015 10:04
Spread the love

President
Cristina Fernández de Kirchner noemde de nieuwe relatie met China,
na de ondertekening van 22 akkoorden met de Chinese leider Xi Jinping
in Peking, een “integrale strategische alliantie.”

De
gesloten akkoorden liggen op het gebied van ruimtetechnologie,
mijnbouw, energie, financiën, vee en culturele zaken. Het gaat onder
meer om de bouw van twee kerncentrales en twee waterkrachtcentrales,
die gezien worden als essentieel voor de energievoorziening in het
land.

“Hoewel
ze belangrijk zijn, zijn deze nieuwe overeenkomsten en eerder
getekende overeenkomsten onvoldoende om het bilaterale engagement te
meten”, zegt Jorge Castro, directeur van het Instituto de
Planeamiento Estratégico (Strategisch Planningsinstituut) en
China-expert.

Voedselzekerheid

“Voor Argentinië heeft de relatie met China
elementen die van belang zijn voor de plaats in het internationale
systeem van de 21ste eeuw, samen met andere landen uit het Zuiden,
aangevoerd door Brazilië. Deze banden gaan over de nieuwe pijler van
de wereldwijde economie, China en Azië, en Argentinië als land en
regionale eenheid.”

Castro
wijst erop dat China door de aankoop van grondstoffen momenteel de
belangrijkste handelspartner is van Zuid-Amerika. Dat betekent dat er
sprake is van een wederzijdse afhankelijkheid, gezien het feit “dat
China de voedselzekerheid van zijn bevolking in de handen van de
Zuid-Amerikaanse landen heeft gelegd”.

China
is de grootste handelspartner van Argentinië na buurland Brazilië
en zet daarmee oude Argentijnse partners zoals de VS en de EU op
afstand. In 2014 bedroeg de export naar China 4,4 miljard euro en de
import 9,5 miljard euro. Een bilateraal record dat goed was voor 11,5
procent van de handelsbalans van het land, zo blijkt uit cijfers van
de Argentijnse Kamer van Koophandel.

Risico

Voor
het bezoek van de president aan China hadden de twee landen al
investeringsovereenkomsten getekend in strategische sectoren, zoals
een overeenkomst tussen het Chinese Sinopec en het Argentijnse YPF,
twee staatsoliebedrijven. Deze bedrijven gaan samenwerken voor de
exploitatie van olie- en gasvoorraden in de regio Vaca Muerta in het
zuiden van Argentinië.

Ook had China al 2,2 miljard euro beloofd voor de aanleg van een
spoorlijn die Argentijnse en Braziliaanse landbouwproducten naar
Chileense havens aan de Stille Oceaan moet transporteren. “Deze
investeringsovereenkomsten met China zijn belangrijk omdat ze de
voorwaarden scheppen om de infrastructuur te ontwikkelen die
Argentinië nodig heeft, wanneer er een gebrek is aan buitenlandse
valuta”, zegt econoom Fernanda Vallejos.

In
juli 2014 kwam Argentinië met China een wederzijdse uitwisseling van
valuta overeen ter waarde van 9,7 miljard euro, bedoeld om de
verzwakte buitenlandse reserves van Argentinië op te schroeven. Deze
valutaswap is volgens Vallejos een krachtig instrument naast andere
maatregelen van de regering en de Argentijnse centrale bank om
financiële stabiliteit te bevorderen en de inflatie af te remmen.

Niet
evenwichtig

In
enkele sectoren wordt echter kritisch gereageerd op deze vernieuwde
alliantie met China. De Argentijnse Industriële Unie (UIA) en de
Kamer van Export waarschuwen voor het asymmetrische karakter van de
relatie tussen beide landen. De Argentijnse export naar China is maar
ongeveer de helft van de import uit het Aziatische land. Deze export
bestaat voornamelijk uit grondstoffen en landbouwproducten, waaronder
veel soja.

De
import valt daarentegen voornamelijk in de categorie machines en
elektronica, zoals computers, telefoons, motorfietsen en onderdelen
voor huishoudelijke apparaten. De UIA stelt dat de overeenkomst voor
economische samenwerking en investeringen van juli 2014 clausules
bevat “die een enorm risico opleveren voor de Argentijnse
ontwikkeling”.

“In
de afgelopen tien jaar heeft China twee doelen nagestreefd: het
consolideren van zijn transnationale bedrijven in wereldwijde
verbanden en het verkrijgen van grondstoffen met weinig toegevoegde
waarde, voor de groeiende productie in eigen land”, schrijft de
UIA.

Investeringsgolf

“Bij
vrijhandelsakkoorden in dit tijdperk van globalisering, ligt de
essentie niet in handel maar in investeringen”, zegt Castro, die
zich wel achter de overeenkomst met China schaart. Hij stelt dat de
vernieuwde handelsrelatie met China gezien moet worden in een bredere
context.

In de komende tien jaar, stelt hij, zullen de wereldwijde
directe buitenlandse investeringen van China naar schatting groeien
naar 900 miljard euro. “De vraag is hoe ervoor te zorgen dat een
deel van die Chinese investeringen in de komende tien tot twintig
jaar hier in Argentinië terechtkomt.”

De
UIA erkent dat het belangrijk is om mee te profiteren van deze
Chinese investeringsgolf, maar dat mag plaatselijke diensten en
producten, die geen kans maken op Chinese financiering, niet
ondermijnen. De UIA en sommige vakbonden vrezen ook dat Chinese
arbeidskrachten, die bij diverse projecten worden ingezet, de plaats
van Argentijnse werknemers zouden kunnen innemen.

Bron: Argentina
Moves Towards Marriage of Convenience with China

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!