Auto-immuunziekten
zoals multiple sclerose (MS) ontstaan als het immuunsysteem
lichaamseigen cellen als vijandig gaat beschouwen en er antistoffen
tegen aanmaakt.
Uit onderzoek van de openbare universiteit van de
Amerikaanse staat Michigan blijkt dat blootstelling aan kwik, zelfs
aan concentraties die tot nog toe veilig werden geacht, de kans op de
aandoeningen aanzienlijk verhoogt.
Genetische factor niet bepalend
“We
weten niet goed waarom mensen auto-immuunziekten ontwikkelen”,
zegt hoofd van dit onderzoek Emily Somers van het departement interne
geneeskunde aan de universiteit.
“Een heel aantal gevallen kan
niet verklaard worden door erfelijke factoren, dus denken we dat het
onderzoek van milieufactoren ons kan helpen begrijpen waarom de
aandoeningen zich ontwikkelen en hoe we ze kunnen vermijden. Uit onze
studie blijkt dat blootstelling aan kwik er boven uitsteekt als
belangrijkste risicofactor.”
Wetenschappers analyseerden gegevens uit een nationale studie in 2004
bij vrouwen van 16 tot 49 jaar. Daaruit bleek dat een grotere
blootstelling aan kwik, voornamelijk door consumptie van vis, verband
houdt met een hoger aantal auto-antilichamen en zo de kans op een
auto-immuunziekte verhoogt.
“De aanwezigheid van antilichamen
tegen de eigen lichaamscellen leidt niet noodzakelijk tot een
auto-immuunziekte”, zegt Somers, “maar we weten dat die
antilichamen belangrijke voorbodes zijn van een toekomstige
aandoening.”
Tonijn en schaaldieren
Op
9 februari 2015 raakte bekend dat de
concentratie kwik in tonijn elk jaar met enkele procenten toeneemt.
Kwik kan ook ernstige schade aanrichten in de hersenen en het
zenuwstelsel, de lever en de nieren, en is gevaarlijk voor de
ontwikkeling van ongeboren kinderen.?
De
voorbije decennia kwam veel kwik in de atmosfeer terecht, met name
door de uitstoot van steenkoolcentrales en door vervuiling uit
mijnbouw. Wetenschappers voorspellen dat, als de huidige uitstoot
aanhoudt, de Stille Oceaan dubbel zoveel kwik zal bevatten tegen 2050
als nu.
“Voor
vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die een hoger risico lopen om dit
type aandoeningen te ontwikkelen, kan het daarom bijzonder belangrijk
zijn om hun consumptie van zeedieren in de gaten te houden”,
zegt Emily Somers.
