Academici doen oproep voor Griekenland

Op 5 februari 2015 deed een bonte groep wetenschappers op diverse plaatsen in de media een appèl op de Europese regeringen, de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het IMF om de nieuwe Griekse regering te respecteren. Alleen zo kan recht worden gedaan aan de kiezers. Tegelijk is er nood aan fiscale ruimte en steun, ook met humanitaire maatregelen in Griekenland. Op gebied van kwijtschelding van de schulden mag realisme regeren.

dinsdag 10 februari 2015 15:24
Spread the love

Wij,
ondergetekenden, doen een oproep aan de Europese regeringen, de
Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het IMF om de
beslissing van het Griekse volk – om een nieuwe koers te varen en
de nieuwe Griekse regering in goeder trouw te laten onderhandelen
over een oplossing voor de Griekse schulden – te respecteren. 

De
Griekse regering doet er goed aan om te blijven aandringen op een
nieuw beleid, simpelweg omdat het oude heeft gefaald. Het oude heeft
de economie niet doen heropleven. Het heeft geen financiële
stabiliteit gebracht. Het heeft niet gezorgd voor jobs of
buitenlandse investeringen. Het heeft de Griekse maatschappij stress
bezorgd en beschadigd en de Griekse instituties verzwakt. En zodoende
heeft het geen enkel nut om dit beleid te blijven uitvoeren en in
stand te houden. Wij dringen bij de Europese partners van Griekenland
aan om dit als de realiteit te accepteren. Zonder deze realiteit zou
de nieuwe regering immers nooit verkozen zijn geweest. 

Griekenland
heeft nood aan onmiddellijke humanitaire maatregelen, een hoger
minimumloon, nieuwe jobs, nieuwe investeringen en stappen om de
basisvoorzieningen (zoals onderwijs en gezondheidszorg) te herstellen
en te verbeteren. Het heeft nood aan een sterker en meer
vooruitstrevend belastingsysteem, dat minder afhankelijk van de BTW
is en beter in staat om inkomens en rijkdom te belasten. Het moet
corruptie bestrijden, bestraffen en uitroeien. De nieuwe regering
heeft nood aan fiscale ruimte om deze maatregelen in voege te kunnen
brengen en zo hun doeltreffendheid te kunnen aantonen en het heeft
een voortzetting van de financiële steun nodig van de Europese
Centrale Bank om ondertussen de financiële sector stabiel te houden.
Wij dringen er bij de Europese partners en instituties op aan om die
fiscale ruimte en die steun te voorzien. 

De
Griekse regering heeft gelijk dat ze vraagt om een kwijtschelding
van schulden aan Europese partners. Deze schulden zijn onhoudbaar en
zullen dus ook nooit afgelost worden. Daarom net zal er ook nooit een
economisch verlies zijn, voor geen enkele natie noch voor haar
belastingbetalers, door deze schulden af te voeren. Integendeel, een
verse start voor Griekenland zal nieuwe activiteit, inkomens, jobs en
winst naar haar partners brengen. We dringen aan bij de schuldeisers
van Griekenland om deze kans te grijpen en om deze feiten duidelijk
en openhartig over te brengen bij hun bevolkingen.

Deze
kwesties belangen ook de toekomst van Europa als een geheel aan. Een
beleid van intimidatie, bedreiging, opgelegde termijnen,
halsstarrigheid en afpersing zal alle Europeanen tonen dat het
Europese project faalde. Het zal moreel gefaald hebben, op politiek
én op economisch vlak. Wij eisen van de Europese leiders dat ze alle
inspanningen om de regering en de bevolking van Griekenland onder
druk te zetten, verwerpt en veroordeelt.  

Omgekeerd
kan succes voor Griekenland het pad vereffenen naar hernieuwde
welvaart, met een nieuwe rol voor democratie en een nieuwe openheid
naar verkiezingen toe die opbouwende veranderingen kunnen
teweegbrengen. We steunen Griekenland en Europa, met democratie en
met verandering. We eisen van de leiders van Europa om de speciale
basis van het Griekse besluit om de beslissende, democratische keuze
waarvoor hard gevochten werd, te erkennen en voor het pad te kiezen
van realistische evaluatie en redelijke onderhandeling.

De oorspronkelijke Engelse versie van deze tekst, inclusief mogelijkheid de oproep te ondertekenen, vind je onder meer hier. Vertaald door Sarah Wagemans.

Initiële sympatisanten: Elmar Altvater (FU, Germany), Philippe Askenazy (CNRS, France),Clair Brown (University of California, Berkley, US), Dorothee Bohle (Central European University, Hungary), Giovanni Dosi, (Pisa Institute of Economics, Italy), Cédric Durand (Université Paris 13, France), Gerald Epstein (UMASS, USA), Trevor Evans (Berlin School of Economics and Law, Germany), James Galbraith (University of Texas at Austin, US), Gaël Giraud (CNRS, France), Stephany Griffith-Jones (Columbia University, US), Laura Horn (Roskilde University, Denmark), Robert Jessop (University of Lancaster, UK), Steve Keen (Kingston University, UK), Marc Lavoie (Ottawa University, Canada), Tony Lawson (Cambridge, UK), Dimitris Milonakis (University of Crete, Greece), Andreas Nölke (Goethe University Frankfurt/Main, Germany), Dominique Meda (Paris Dauphine, France), El Mouhoub Mouhoud (Paris Dauphine, France), André Orléan (EHESS, France), Henk Overbeek (VU University Amsterdam, Netherlands), Mario Pianta (University of Urbino, Italy), Alfonso Palacio Vera (Computense University of Madrid, Spain), Anwar Shaikh (New School for Social Research, US), Jacques Sapir (EHESS, France), Robert Wade (LSE, UK)

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!