Ondertussen in het land

maandag 24 november 2014 09:55
Spread the love

Hoe groot is het
zogeheten draagvlak voor de staking? Ze gaat vandaag over de provincies
Antwerpen, Henegouwen, Limburg en Luxemburg. Maar ook voordat de naam
Midden-Brabant opgeld deed was, sinds het begin van de jaartelling feitelijk,
van al die provincies Antwerpen het epicentrum – de stad, wel te verstaan.

Getallen komen binnen van
de piketten en tonen indrukwekkende percentages, geoefende sprekers gooien hun
grootste woorden in de strijd, de nooit hese Twitter koert voort, foto’s vertellen dat met Antwerpen als authentiek pars
pro toto
het land plat ligt in verenigdheid. Daar hoort grimmigheid bij, en
eigenlijk heeft het nog lang geduurd voordat het bericht kwam over een arbeider
die met een bulldozer zou zijn ingereden op een stakingspost.

Het draagvlak, dus. Op het binnenplein van een basisschooltje in wat volgens mij dan werkelijk de provincie mag heten, waren
leraren op een podium gaan zitten. Midden tussen hun wachtende leerlingen hadden ze zich uitgedost als ouden van dagen. Door de plannen van de
regering moeten ze immers langer doorwerken voor hun pensioen. Het
alternatieve motto luidde: ‘Werkbaar werk maakt onderwijs sterk’.

De leerlingen, van wie
de meerderheid nog moet leren lezen, vonden het alvast hilarisch. Nadat de bel
had geluid, sloften hun begeleiders-in-wijsheid-en-aanpalende-levenszaken onder ouderlijk applaus naar
hun klassen. Met zichtbaar plezier lieten ze zich op het schoolplein hun gelegenheidsrol
nog niet ontnemen.

En de poorten sloten
en het zou met één knip van de vinger weer bijna vergeten zijn dat tussen de muren op een
zonnige novemberochtend ergens, dat overal kan zijn, zo’n tien mensen niet met
poeha hadden betoogd of gestaakt – maar voor een kwartiertje solidariteit hadden
betuigd. Voor wie het wilde zien.

take down
the paywall
steun ons nu!