(foto Astrid Westvang/CC)
Opinie -

“VS blijven grote afwezige in verdrag kinderrechten”

Op 20 november viert de wereld de vijfentwintigste verjaardag van de ondertekening van de VN-Kinderrechtenconventie. Voormalig VN-assistent-secretaris-generaal Kul Gautam betreurt dat de VS dit verdrag nog steeds niet heeft geratificeerd.?

donderdag 20 november 2014 16:50
Spread the love

De
VN-Kinderrechtenconventie werd door 194 VN-lidstaten goedgekeurd, een
unicum voor een mensenrechtenverdrag. Twee staten die niet hebben
getekend, zijn Somalië en Zuid-Soedan. Door het gebrek aan
overheidsgezag in deze staten is hun afwezigheid begrijpelijk.

Dat
de VS, die zich graag een voorvechter voor mensenrechten noemen, de
Conventie niet willen uitvoeren, is op zijn minst verbazend te
noemen. (President Bill Clinton heeft het verdrag in 1991 als
staatshoofd ondertekend. Om voor de VS in voege te treden moet het
verdrag ook door het parlement worden geratificeerd. Dat is nooit gebeurd. Nvdr)

Amerikaans
exceptionalisme

Dat
de VS de boot afhoudt, is een onlogisch en pervers voorbeeld van hun
eigenwijze koers in de wereldpolitiek. Deze Conventie – die mee is
opgesteld door Amerikaanse wetenschappers en ambtenaren – ondersteunt
immers dezelfde idealen als die van de Amerikaanse grondwet, namelijk
dat alle kinderen overal ter wereld dezelfde mensenrechten genieten.

De
Conventie steunt kinderen in hun fysieke, mentale en sociale
ontwikkeling, beschermt hen tegen mishandeling, discriminatie,
uitbuiting en geweld, en geeft hun zelf een vorm van zeggenschap over
hun ontwikkeling. Bovendien steunt het ook de ouders en verplicht het
lidstaten van de Conventie om de waardigheid en het welzijn van
kinderen te verzekeren.

Sommige
Amerikanen vrezen dat het verdrag hun nationale soevereiniteit
inperkt en de rol van families wordt verzwakt, dat ouders moeten
vrezen voor losgeslagen kinderen die vrije toegang krijgen tot
abortus en porno.

Zulke
bezorgdheid is onnodig. Andere landen hebben immers vergelijkbare
zorgen geuit, maar na 25 jaar ervaring in meer dan honderd landen kan
de VN zeggen dat die bezorgdheid ongegrond, overdreven en speculatief
is.

Anderen
zeggen dat de VS al een uitstekende grondwet heeft en dat een
ratificatie van de Conventie de wettelijk garanties op
kinderbescherming zelfs kan verlagen. De ervaring van andere
ontwikkelde landen leert dat dit niet het geval is.

Bescheidenheid

Ondanks
hun grote welvaart zouden de VS zich iets nederiger mogen opstellen.
Verschillende onderzoeksgegevens van UNICEF tonen immers aan dat de
VS op vlak van kinderbescherming achterlopen op andere ontwikkelde
naties. Ze scoren slecht op kinderarmoede, geboortegewicht,
kindersterfte, gewapend geweld en jeugdgevangenissen.?

Het
goedkeuren van de VN-Conventie is geen wonderoplossing voor deze
problemen, maar zorgt er wel voor dat de VS duidelijke doelen en
richtlijnen krijgt om een beter beleid ten aanzien van kinderen te
voeren. Bovendien krijgt de VS dan ook meer controle over de
wereldwijde uitvoering van de bepalingen in de Conventie.

Veel
wereldburgers beschouwen de VS als voorvechters van gerechtigheid en
mensenrechten, maar dat imago wordt verwoest door sommige arrogante,
unilaterale beslissingen die de Amerikaanse overheid heeft genomen om
haar nationale veiligheid te verzekeren.

Zo
laat ze foltering toe onder bepaalde omstandigheden en geeft ze geen
steun aan het Internationale Strafhof. Toch blijven veel vrienden van
Amerika geloven dat de VS van goede wil zijn.

Politieke
onwil

Madeleine Albright, Amerikaans
minister van Buitenlandse Zaken onder president
Bill Clinton, heeft in 1995 de Conventie mee ondertekend, maar
sindsdien heeft de Amerikaanse overheid het verdrag nog niet
bekrachtigd. Zelfs president Obama heeft geen enkele stap ondernomen
om de Conventie te laten bekrachtigen door de Amerikaanse Senaat.

Voor
de huidige president zou ratificatie een inlossing zijn van de
belofte die hij in 2008 maakte tijdens zijn campagne als
presidentskandidaat. “Het is beschamend dat we wat betreft
mensenrechten ons in het gezelschap vinden van Somalië. De VS moet
terug een wereldautoriteit worden op vlak van mensenrechten. Ik zal
de huidige verdragen onder de loep nemen om dit te kunnen
verzekeren”, zei hij toen.

Zelfs
mensen die niets afweten van internationale politiek weten dat we
niet moeten rekenen op het Amerikaanse Congres voor de goedkeuring
van deze Conventie, zeker niet na de tussentijdse verkiezingen eerder
dit jaar. President Obama zou zijn politieke macht kunnen gebruiken
om de ratificatie toch een duwtje te geven.

Zo
kan de Amerikaanse president het ministerie van Buitenlandse Zaken
bevelen om de VN-Kinderrechtenconventie te onderzoeken, zodat de
Senaat het verdrag kan goedkeuren wanneer het politieke klimaat
gunstiger is. Recent nog hebben meer dan honderd bedrijfsleiders en
kinderrechtenorganisaties hiertoe opgeroepen.

Moreel richtsnoer

In
deze wereld, waar kinderwelzijn niet altijd een prioriteit is,
herinnert de Conventie ons eraan dat kinderen op de eerste plaats
komen. Het is een moreel richtsnoer, een raamwerk waar toekomstige
generaties hun beleid tegen kunnen toetsen. In vele delen van de
wereld wordt vandaag de Dag van het Kind gevierd.




Veel
religieuze organisaties vieren het ook als “Werelddag voor gebed
en actie voor kinderen”. Laat ons hopen en bidden dat de VS
binnenkort ook de Kinderrechtenconventie erkennen en een lichtend
voorbeeld wordt voor de kinderrechten in de wereld.

De Nepalees Kul Gautam is voormalig vice-directeur van UNICEF en voormalig VN-assistent-secretaris-generaal.

Bron: U.S.
Missing in Child Rights Convention

take down
the paywall
steun ons nu!