Opinie - Magda De Meyer

Draag een witte klaproos voor de vrede

De wereld blijft een gewelddadige plaats. Momenteel woeden meerdere bittere conflicten, in Syrië, Irak, Mali, Congo, enzovoort. Dat terwijl wereldwijd de Eerste Wereldoorlog wordt herdacht: de oorlog die verondersteld werd om een einde zou maken aan alle verdere oorlogen.

donderdag 30 oktober 2014 16:24
Spread the love

Op 31 oktober 2000 keurde de VN-Veiligheidsraad Resolutie
1325
’ goed. Die resolutie vraagt aandacht
voor de specifieke impact van oorlog op vrouwen en zet in op de
preventie van (seksueel) geweld. Ook erkenden de Verenigde Naties de
onderschatte rol van vrouwen als vredestichters en vroegen ze daarom
dat er meer vrouwen zouden worden betrokken bij wereldwijde
vredesopbouw en -handhaving.

Veertien jaar na de aanvaarding van Resolutie 1325 worden vrouwen nog
steeds weinig of helemaal niet betrokken bij de preventie van
geweld en oorlog. Projecten voor vrouwen blijven ondergefinancierd.
Vrouwen krijgen nauwelijks een stem in de vredesonderhandelingen
of wederopbouw van hun land en blijven een grote minderheid in de
vredesmissies,… Dit ondanks de vele initiatieven die sindsdien zijn
genomen om de situatie te verbeteren, zoals aanvullende resoluties
1820,
1889
en 1960
en allerhande nationale actieplannen.

Het is duidelijk dat woorden en instrumenten alleen niet volstaan. Er
is nood aan daden, budgetten en concrete maatregelen door de
nationale overheden voor de implementatie van Resolutie 1325. Ook
België heeft een Nationaal Actieplan, het NAP
1325
. Maar middelen om het uit te voeren zijn
niet voorzien.

Daarom dat de Vrouwenraad
in samenwerking met ‘Platform
1325
’ eist dat er niet alleen meer vrouwen
betrokken worden bij vredesprocessen, maar ook dat er een
genderperspectief wordt ingebracht in de problematiek van
conflictpreventie en heropbouw na oorlogen. Wij beklemtonen daarbij
de rol van vrouwen als actoren voor vrede, niet enkel als
slachtoffers van oorlog.

Onze campagne ‘Vrouwenkracht is Vredesmacht’ nodigt iedereen uit
om tussen 31 oktober (de verjaardag van Resolutie 1325) en 11
november (wapenstilstand) een witte klaproos te dragen. om te wijzen
op het belang van vrouwen voor de creatie van een duurzame vrede. De
witte klaproos wil vrouwen een stem geven voor de creatie van vrede,
en zowel de kracht als de kwetsbaarheid van vrouwen in
conflictgebieden weergeven.

Wij kiezen voor een witte klaproos in plaats van een rode, omdat de
rode klaproos te vaak wordt gebruikt voor patriottische of
militaristische doeleinden. De witte klaproos staat resoluut voor het
streven naar een duurzame vrede.

Ook u kan op verschillende manieren een witte klaproos dragen:

  • U kan een witte klaproos aan uw Facebook profielfoto toevoegen via:
    http://www.picbadges.com/badge/2825078/.
    Druk daar op het icoon met de klaproos en volg de instructies.

  • U
    kan ook uw eigen witte klaproos maken. Op
    http://tinyurl.com/klaprooshaken
    leest u hoe u klaprozen kan haken. Via
    http://tinyurl.com/papierenklaproos
    kan u een klaproos maken met papier.

  • Heeft
    u nog ideeën? Misschien wilt u boetseren met klei, witte glazuur en
    een oven? Of borduurt u liever een witte klaproos in een sjaal, een
    hoed of een topje? Het kan allemaal!

Waarom ‘Vrouwenkracht’ een ‘Vredesmacht’ is

Vrouwen
zijn cruciaal om vrede op te bouwen of een land te ontwikkelen. Zo
dragen vrouwen in vele landen naast betaald werk ook nog de
verantwoordelijkheid voor het huishouden en de zorg voor de kinderen.
Dit betekent vaak een veel zwaardere werklast dan die van hun mannen.
Daarom is investeren in vrouwen meteen ook investeren in hun gezinnen
en in de hele gemeenschap. Omgekeerd valt dan ook te bepleiten dat
ontwikkelingssamenwerking kansloos is indien deze blind blijft voor
de positie van vrouwen en hun kinderen.

Vrouwen zijn ook vaak uitverkoren doelwitten in gewapende conflicten.
Omgekeerd wordt de positie van vrouwen vaak gebruikt om oorlogen
goed te praten voor de achterban. Zo worden mannen plots ‘moedige
soldaten’ terwijl ‘vrouwen en kinderen beschermd moeten worden
(tegen vijandige mannen)’. Mede daarom wordt verkrachting ingezet
als oorlogswapen om de tegenstander te demoraliseren: die was dan
niet in staat om ‘zijn’ vrouwen te beschermen.

Als u meer wilt weten , kan u terecht in onze brochure
‘Vrouwenkracht is Vredesmacht’.

take down
the paywall
steun ons nu!