Koning Abdullah van Saoedi-Arabië, een van de meest wreedaardige middeleeuwse tirannieën ter wereld, ontmoet een trouw bondgenoot voor overleg over hun gemeenschappelijke strijd voor vrede en democratie
Opinie -

Oorlog tegen Syrië: ‘plan B’ van Obama’s verborgen agenda

De Iraans-Spaanse politicologe Nazanín Armanian meent dat er een weloverwogen strategie zit achter de militaire initiatieven van de VS in het Midden-Oosten. “Alleen een internationale vredesbeweging kan de vernietigende kracht van de NAVO stoppen”.

zondag 19 oktober 2014 13:28
Spread the love

Amerikaanse
gevechtsvliegtuigen bombarderen Syrië, met tientallen gedode burgers
onder wie kinderen tot gevolg. Dat gebeurt allemaal zonder instemming
van de regering in de hoofdstad Damascus of van de VN. Zo vertrappen
ze het internationaal recht.

Selectieve verontwaardiging

Omdat
ze weten wie de beulen zijn en wie de slachtoffers, verbergen CNN en
BBC alle beelden (voor zover ze die wel maakten) van de doden. Om
dezelfde reden zijn er geen afkeurende verklaringen of oproepen tot
protest tegen dit staatsterrorisme van de VS en hun partners.

Die
hebben in de afgelopen decennia de levens van honderdduizenden
Irakezen en Afghanen, Pakistanen, Jemenieten en Soedanezen
weggemaaid. Israël heeft daarenboven gebruik gemaakt van de situatie
om een Syrische bommenwerper neer te halen die het front van het verzet van al-Nusra aanviel. Aan welke kant staat eerste minister
Netanyahu? Waarom heeft de ‘internationale gemeenschap’ deze agressie
tegen een soevereine staat niet veroordeeld?

We hebben hier te
maken met de zevende militaire agressie van Barack Obama tegen een
land dat ‘toevallig’ overwegend islamitisch is. Het klopt niet dat de
president dit zou doen om de beschuldigingen van de aanhangers van de
Tea Party over zijn religieuze affiniteit te weerleggen. Dan zou hij
immers eerder bondgenoten Indonesië of Saoedi-Arabië moeten aanvallen.

Ware motieven

Neen,
zijn motieven liggen elders: hij wil het Euraziatisch continent
volledig domineren. Hij wil ook de gehele Levant controleren. Dat was
ook een van de redenen om de Libische leider Kadhaffi omver te
werpen. Bovendien hij wil Rusland binnen zijn eigen invloedssfeer
vernederen. Tevens wil hij het Syrische leger vernietigen, omwille
van de banden die het land heeft met Rusland, net zoals hij heeft
gedaan met de strijdkrachten van Irak en Libië.

Dat
verklaart ook hoe hij bezig is in Oekraïne. Daarenboven wil hij de
aanleg van grote Russische gaspijpleidingen door Iran-Irak-Syrië
verhinderen. Zijn doel is militaire triomf en controle over de hele
wereld als compensatie voor zijn economische nederlagen. Tevens wil
Obama de olieprijzen verhogen om China te beschadigen. Ten slotte wil
hij ook de VN nog meer opzij zetten en Iran aan alle kanten
bedreigen.

Voor het realiseren van deze doelstellingen
lanceerden de VS in 2007 een ‘Plan A’ tegen Syrië: 

  • opzetten van geheime operaties; de rechtse oppositie in Syrië
    financieren om president Assad omver te werpen; criminele
    bendes vormen om terreur onder de bevolking te zaaien en interne
    chaos te bevorderen;
  • vormen
    en bewapenen van terroristische groeperingen, die ze “rebellen”
    noemen. Die rukken onder meer het hart van Syrische soldaten uit om
    het op te eten, omdat die zogezegd “extremistische moordenaars”
    waren, die westerse journalisten hadden gedood; zij zijn de evenknie
    van de doodseskaders in Latijns-Amerika in de jaren 1980, getraind
    door John Negroponte, die in 2003 in Irak de ‘Special Forces’
    oprichtte;
  • van
    Syrië een valkuil maken voor de landen die grenzen hebben met
    Israël;
  • valse-vlag-aanslagen
    plegen, zoals de gasaanvallen in 2013, om Assad de schuld te geven
    van de oorlog.

Daarnaast
was er het Russische veto tegen een militaire interventie in
Syrië en het ontbreken van een alternatief om het bestuur van het
land over te nemen, het compleet negeren van de Conventies van Genève en de
angst voor chaos aan de grens met Israël.

Dit
alles was de oorzaak van de mislukking van Plan A “Operatie
tegen Syrië”. Dit plan had wel tot gevolg dat de regio volledig
werd gemilitariseerd en dat Amerikaanse Patriot-raketten in Turkije
werden geplaatst.

‘Plan B’ komt in actie

  • verplaatsen
    van het door de VS veroorzaakte Kalifaat van de Islamitische Staat
    (IS) van Syrië naar Irak, waardoor die gemakkelijk ongeveer 90.000
    vierkante kilometer van beide landen kon bezetten; daar worden er nu
    bijna acht miljoen mensen geterroriseerd;
  • organiseren van een
    propagandacampagne over de wreedheid van IS, zoals de VS dat ook
    deden met de praktijk van de stenigingen van de Taliban, om de
    “bevrijdende” aanval op Afghanistan te rechtvaardigen, of
    zoals het zogenaamde doden van Koeweitse baby’s door Saddam Hoessein
    in 1991; dan vermeld ik nog niet de farce van het antrax dat in de
    VS met de post werd verspreid en de beruchte massavernietigingswapens
    in 2003, die nooit bestonden;
  • onder het stof halen van een
    nauwelijks bekend bedrieglijk militair akkoord met Irak, dat de VS
    opnieuw toelaat het land te bezetten wanneer zij dat eenzijdig nodig
    achten;
  • de bruuske afzetting van Iraaks eerste minister Nuri
    al-Maliki, omdat hij zich verzette tegen het gebruik van Iraaks
    grondgebied om aanvallen tegen Syrië te lanceren;
  • doorbreken
    van het taboe om Syrië te bombarderen, waarvoor Obama in 2013 geen
    steun kon krijgen, in binnen- noch in buitenland.

Als
nu te midden van deze chaos iemand ‘zomaar plots’ op het idee zou
komen om Syrisch president Bashar al-Assad te vermoorden, wie zou er
dan om hem treuren? Zou dit de belofte kunnen zijn die Obama aan
koning Abdullah maakte tijdens zijn bezoek aan Saoedi-Arabië, in ruil voor
het niet saboteren van de nucleaire deal van de VS met Iran? “Syrië voor
jou en Iran voor mij… ik ben toch voor iets de supermacht”.

  • de
    VS weten dat Damascus de vliegtuigen boven zijn grondgebied niet kan
    neerhalen. Het gebied onder controle van IS kan dienen als basis om
    in heel Syrië in te grijpen, eens deze zone wordt overgenomen door
    soldaten onder leiding van de VS.
  • verwezenlijken van het
    project voor een Groot Midden Oosten, door het veranderen van de
    grenzen en de regimes. Washington zal troepen sturen naar Irak, de
    meesten van hen Arabieren en Pakistanen, om de Arabieren en
    Pakistanen van IS te doden. Zodra Irak en Syrië als staten van de
    kaart geveegd zijn, zullen ze behandeld worden als ‘strijdtoneel voor
    andere operaties’.
  • massale verdrijving van etnische en
    religieuze minderheden uit hun huizen door IS ligt in de lijn van het
    plan dat vicepresident Joe Biden lanceerde: ‘Verdeel, overwin en
    overheers’. De VS gaan de bestaande grote staten opdelen. Ze brengen
    de plaatselijke bewoners dan onder in door hen vastgelegde
    mini-staten.

In
Irak, waar tot nu ongeveer 30 procent van alle huwelijken etnisch
gemengd waren, kan zich dan het drama van Joegoslavië herhalen:
tienduizenden mensen zullen worden gedwongen om elkaar te doden en te
scheiden, opdat elke agressor een deel van de overblijvende taart zou
krijgen.

Dat
kan inderdaad uitgelokt worden in een dergelijk broeinest van diep
miskende minderheden in de samenlevingen van de regio, die allen
lijden onder intense economische, etnische, sociale, politieke en
religieuze ongelijkheid.

Het voorspelt ook niet veel goeds dat
in de pers blijkbaar uit het niets een islamitische groep met de
naam Khorasan opduikt, nog gevaarlijker dan al-Qaeda en IS. Maak de
mensen bang, maak de mensen bang.

Zo gaat dat, niet alleen omwille
van de kunst van de CIA om terroristische groeperingen uit de grond
te stampen, maar vooral omdat Khorasan – een oud-Perzisch woord dat
‘rijzende zon’ beteken – de naam is van het historisch rijk van de
Achaemeniden. Dat rijk omvatte een deel van het huidige Iran en het
merendeel van de ‘-stans’ van Centraal-Azië1.
Vandaag is het de naam van een provincie in het noordoosten van Iran.
Wil dat zeggen dat deze groepering zal opereren in heel Centraal-Azië
en Iran?

De Amerikaanse regering wil Irak herstructureren naar
eigen inzichten, controle uitoefenen op de Iraakse grondstoffen,
haar inplanting in de regio consolideren en tussendoor ook nog
chantage plegen op Rusland en China in de andere gebieden van de
planeet.

Een Derde Wereldoorlog?

Een aantal
pacifistische krachten waarschuwen voor een mogelijke wereldwijde
oorlog die het gebruik van atoomwapens zou omvatten. Dat zijn
waarschuwingen met goede bedoelingen, maar toch onderschatten ze de
ernst van deze regionale oorlogen. Is het zo al niet erg genoeg dat
alleen al in Afghanistan, Irak, Syrië en Gaza bijna 90 miljoen
mensen lijden onder de voortdurende bombardementen van de afgelopen
jaren?

Daartegenover zijn er geen aanwijzingen dat de
BRICS-landen2
en Iran de militaire acties van de NAVO willen of kunnen stoppen. Het
is nog een grotere verrassing dat China en Rusland geen dringende
vergadering van de VN-Veiligheidsraad hebben geëist om de
Amerikaanse-Israëlische agressie tegen Syrië te bespreken3.

Hoewel
China en Rusland zwaar getroffen worden door het verlies van invloed
in Irak, Afghanistan, Soedan, Mali, Libië en Oekraïne, durfden ze
geen militaire reactie te ondernemen. De NAVO zelf zou nooit op
dergelijke manier hebben durven inbreken in hun invloedssfeer, ook al
heeft het bondgenootschap daar de militaire capaciteit voor.

Na
de verloren strijd tegen het nieuwe regime in Oekraïne en de
westerse dreiging om de Russische Federatie te ontmantelen, kan
Moskou zich niet actief inzetten in Syrië. President Vladimir
Poetin heeft de hand gedrukt van de nieuwe Oekraïense president Petro
Poroshenko. Hij heeft dus het resultaat van de fascistische
staatsgreep in Kiev erkend en daarmee ook het nieuwe machtsevenwicht.

Hij
zal geen militaire actie nemen tegen de NAVO. Hetzelfde geldt voor
het regime Iran, wiens pragmatisme verhindert dat het (door een
drieste actie) zelfmoord zou plegen. Sommige Iraanse strekkingen
(zoals de machtige Hashemi Rafsanjani, voormalig
president van 1989 tot 1997, die de Syrische president Assad
beschuldigde van het gebruik van chemische wapens tegen zijn eigen
volk) kunnen Assad als pasmunt gebruiken in hun
onderhandelingen met Saoedi-Arabië en de VS.

Klassenstrijd

De economische
elites van deze landen zijn niet verwikkeld in een ‘klassenstrijd’
met de leiders van de NAVO. Zij behoren integendeel bij de club van
de wereldwijde bourgeoisie, die dezelfde interesses en dezelfde
sterke economische banden met elkaar deelt. Teheran heeft zijn
nucleaire programma stopgezet om niet aangevallen te worden.
Binnenkort zal dit investeringen mogelijk maken van grote Westerse,
Chinese, Russische en vele andere bedrijven, wat absolute zekerheid
voor de nationale veiligheid van Iran. Dat was immers wat de
financiële wereldtop eiste.

Om al die redenen zijn de
verschillende betrokken partijen niet uit op een globale oorlog,
omdat die de normale werking van de markt zou beïnvloeden. Helemaal
iets anders zijn deze regionale oorlogen, die controleerbaar zijn en
waar het Amerikaanse militair-industrieel complex van leeft. Dit
rijft daar jaarlijks een miljard dollar binnen, terwijl bijna de
helft van de bevolking in de betrokken landen onder de armoedegrens
leeft.

Alleen een internationale vredesbeweging kan de
vernietigende kracht van de NAVO stoppen en verkrijgen dat deze
organisatie verdwijnt.




Nazanín
Armanian
, 29 september 2014

Nazanín Armanian is Iraanse in
Barcelona sinds 1983 toen zij werd verbannen uit haar land. Daar
studeerde ze politieke wetenschappen. Zij doceert online cursussen
aan de Universiteit van Barcelona en is columniste van het online
dagblad
Publico.es, waar deze column Guerra contra Siria: el plan B
de la agenda oculta de Obama
werd gepubliceerd.

Vertaling uit het
Spaans door Toon Mondelaers. Dit
artikel kan worden overgenomen voor niet-commerciële doeleinden,
mits bronvermelding van deze vertaling en van het Spaanse origineel.

1 Met
de ‘-stans’ bedoelt de auteur Afghanistan,
Oezbekistan, Tadzjikistan, Kazakhstan, Turkmenistan, Kirgizië (ook
‘Kirgizstan’ genoemd) en Pakistan. Het oud-Perzische woord ‘stan’
betekent ‘land’.

2 Brazilië,
Rusland, India, China, Zuid-Afrika (South-Africa).

3 Na
het neerhalen van Syrische gevechtstoestellen boven Syrisch
grondgebied door Israëlische toestellen. Zie hogerop in de tekst.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!