De laatste
decennia viel er jaarlijks gemiddeld meer dan 800 millimeter neerslag
in Libanon. Dit jaar was dat amper de helft. Paradoxaal genoeg zou
Libanon niet mogen lijden aan waterschaarste, zegt een recent rapport
van het Issam Fares Insitute (IFI) van de Amerikaanse Universiteit
van Beirut. Met een jaarlijkse neerslag van 8,6 miljard kubieke meter
water tegenover een totale vraag van 1,4 tot 1,5 miljard kubieke
meter, zou er geen probleem mogen zijn.
“Maar”,
zegt Nadim Farajalla, onderzoeksdirecteur van het programma Klimaatverandering
en Milieu in de Arabische Wereld van
het IFI, “het land kan dat water niet efficiënt opslaan. Ook
watervervuiling en wangebruik in zowel de landbouw als voor huiselijk
gebruik, hebben er mee toe geleid dat de watervoorraden onder druk
staan.”
Waarschuwing
Bruno Minjauw,
vertegenwoordiger in Libanon voor de Voedsel- en Landbouworganisatie
van de VN (FAO), zegt dat Libanon “altijd een heel nat land is
geweest. Daarom heeft het productiesysteem nooit veel rekening
gehouden met het waterprobleem.” Volgens Minjauw tonen de
neerslagcijfers “een duidelijk probleem van klimaatverandering”
aan.
“In de loop
van de jaren zijn droogte en periodes van schaarste vaker
voorgekomen.” Naar zijn mening moet de huidige droogte dan ook
als een waarschuwing beschouwd worden: “Het is tijd om het water
op een betere manier te beheren.” Maar er is volgens Minjauw ook
goed nieuws. “Er is veel ruimte voor verbetering. Het land heeft
nog heel wat potentieel op het vlak van duurzame waterconsumptie.”
Voedselzekerheid
bedreigd
De schaarste treft
vooral de landbouwsector hard, die 60 procent van het water
consumeert, hoewel de sector maar weinig bijdraagt tot de Libanese
economie (slechts 5,9 procent van het bruto binnenlands product in
2011). Minjauw denkt dat er een ernstig gevaar is voor de
voedselzekerheid, omdat er “meer mensen bijkomen – zoals
vluchtelingen – terwijl de productie vermindert”.
Toch benadrukt hij
dat de huidige crisis de interesse van de regering en landbouwers
heeft aangewakkerd om “de hoeveelheid vruchtbaar land uit te
breiden door betere irrigatiesystemen, die minder water verbruiken”.
Deel van het
waterprobleem is dat er “een algemeen gebrek aan bewustzijn en
kennis is onder beleidsmakers” in Libanon, zegt Faranjalla van
het IFI. Hij vindt dat het middenveld het proces moet leiden om de
overheid onder te druk te zetten voor “meer transparantie, beter
bestuur en meer verantwoordelijkheid” in het waterbeheer. De
regering heeft bij deze droogte gefaald, zegt hij.
