“Ik verloor
alles. Ik had een kleine werkplaats maar er is niets van over, ik kon
nog net mijn werkmateriaal redden.” Antonio Esteban Michal, smid
van beroep, heeft een hutje met vier houten muren opgezet voor zijn
familie, in een geïmproviseerde sloppenwijk vlak bij het
Paraguayaanse parlement. Hij wist zijn huis in de arme wijk La
Chacarita op tijd te ontvluchten. “Het belangrijkste probleem is
water: om te drinken, om te koken, om ons te wassen.”
Ook Miguel Barrios
werkte als smid in dezelfde wijk, maar hij kon niet veel meer redden
op het moment dat het water zijn huis binnendrong. Ongelooflijk vindt
hij het, dat het water maar blijft wassen in de wijk, ondanks het
werk aan de Costanera-laan, die dienst doet als een dijk tegen de
Paraguay-rivier die langs de hoofdstad stroomt. “Onze buurt kwam
in een bekken terecht tussen de oevers van de rivier en de
stadsrand”, legt hij uit.
Juan Ramón
Martínez, een andere inwoner van La Chacarita, maakte de
overstromingen van 1983 mee, die te boek staan als de grootste die
het land tot nu toe meemaakte. De huidige overstromingen zijn veel
erger, zegt hij. In het opvangkamp voor de zetel van het Parlement
sleuren mensen met palen. Ze kappen hout en timmeren daken. Ook
vrouwen en kinderen zijn in de weer. Overal zijn doeken opgehangen
als bescherming tegen de zon.
Het water van de
Paraguay-rivier kan elk moment opnieuw stijgen. Eerder bereikte de
rivier in de haven van Asunción al het historische niveau van 7,19
meter, waardoor het water de stad binnenstroomde. In de laaggelegen
wijken zijn bootjes het enige mogelijke vervoermiddel geworden.
Ontoereikende hulpverlening
Aldo Zaldívar,
directeur Operaties van het Secretariaat voor Nationale
Noodsituaties, erkent dat de ramp alle verwachtingen overstijgt en
dat de hulp er niet kwam met de snelheid die de situatie vereist. Hij
verzekert dat het Secretariaat levensmiddelen voorziet, materiaal en
logistieke middelen voor zo’n 75.000 mensen in de hoofdstad en voor
meer dan 150.000 in andere getroffen gebieden in het land. “We
kunnen niet overal komen op het moment dat de mensen dat verwachten”,
zegt Zaldívar.
Sinds begin juli
al wachten veel Paraguayanen op steun. De ergst getroffen zones
bevinden zich in het departement Presidente Hayes, in de regio El
Chaco, het departement Ñeembucú en het departement Alto Paraná. De
kritiek op de trage en ontoereikende reactie van de overheid neemt
toe, vooral van sociale organisaties die actief zijn in de getroffen
streken.
De regering van de
rechtse president Horacio Cartes wordt vooral onder vuur genomen vanwege
het gebrek aan steun voor de laaggelegen wijken, terwijl
vertegenwoordigers van de regeringspartij in de media uitpakken met
foto’s van steun aan de slachtoffers. Ondertussen zetten ngo’s en
buurtcomités zelf solidariteitsacties op. De Paraguayaanse overheid
opende zelf 86 opvangplaatsen.
El Niño
Volgens officiële
cijfers zouden meer dan 15.000 families geëvacueerd zijn vanwege de
overstromingen. Meer dan 60.000 inwoners van Asunción, dat een
totale bevolking heeft van ongeveer 500.000 inwoners, moesten hun
woningen verlaten en zich installeren in kampen, in militaire of
publieke gebouwen. Ook delen van Argentinië en Brazilië werden
getroffen.
Juni, juli en
augustus zijn normaal droge maanden in Paraguay. Alejandro Max
Pastene, van de Nationale Directie voor Klimatologie, verwacht dat
het water niet de tijd zal hebben om te zakken tegen het begin van
het regenseizoen in oktober. “De regens vanaf oktober dit jaar
zullen bovendien bijzonder intens zijn door het El Niño-fenomeen”,
zegt hij. Dat fenomeen doet zich voor wanneer het oppervlaktewater
opwarmt in de centrale en oostelijke gebieden van de Stille Oceaan,
ter hoogte van de evenaar.
