De
bouwsector in het Indiase Hyderabad beleeft een echte boom. De stad
wordt straks de hoofdstad van twee deelstaten, Andhra Pradesh en de
nieuwe deelstaat Telangana. In een van de vele nieuwe constructies is
de driejarige Amlu zijn bord aan het schoonmaken. Zijn ouders, Sai
Mohan (33) en Sri Lakshmi (29), werken op de bouwplaats.
Geen
loon
Mohan
verdient 36 euro per maand, Lakshmi niets. “Als ik niet werk,
dan krijgt mijn man geen loon van de baas”, zegt ze. Mohan en
Lakshmi komen uit het dorp Nelapatla, 40 kilometer hiervandaan. Mohan
kweekte daar katoen maar na verschillende mislukte oogsten trok hij
naar de stad.
Volgens
de Global Slavery Index 2013 zijn bijna 14 miljoen Indiërs het
slachtoffer van dwangarbeid. Je vindt ze vooral op bouwterreinen,
boerderijen, steenbakkerijen, steengroeves, privéwoningen en in de
seksindustrie.
Kastensysteem
Lakshmi
is een dalit, net zoals de meeste andere slachtoffers. Dalits
(‘onaanraakbaren’) vallen buiten het Indiase kastenstelsel. Dit
systeem maakt vooral dalitvrouwen kwetsbaar voor exploitatie, zegt
Mary Madiga, die de rechten van Dalits verdedigt in Hyderabad.
De
39-jarige vrouw moest zelf zes jaar op een boerderij in Nalgonda
werken. Toen haar familie haar op haar veertiende naar school
probeerde te sturen, werden ze geslagen en stuurde haar baas hen het
dorp uit. “Ik had het geluk dat ik kon ontsnappen, maar vele
anderen blijven omdat ze bang ze voor het fysiek geweld.”
Sekswerkers
De
angst voor geweld drijft veel vrouwen de seksindustrie in, zegt
Jayamma Bandari van het National Aids Control Programme. “Hyderabad
telt meer dan 25.000 sekswerkers. 60 procent zijn plattelandsvrouwen
die naar de stad kwamen en tot sekswerk gedwongen werden.”
In
1998 kwam Bandari naar Hyderabad met haar man. Die sloot haar op in
een kamer en dwong haar drie jaar lang zich te prostitueren. Ze werd
gered door een plaatselijke organisatie. Nu leidt ze een opvanghuis
voor minderjarige sekswerkers. “Wie tot sekswerk gedwongen
wordt, krijgt van haar werkgever vaak onvoldoende te eten en wordt
gefolterd. Bijna elke sekswerker heeft sporen van foltering op haar
lichaam.”
Huwelijk
terugbetalen
In
steenbakkerijen moeten vrouwen werken omdat hun man een lening heeft
aangegaan voor de kosten van het huwelijk. “Na het huwelijk
verplicht de geldschieter man en vrouw te werken om de lening terug
te betalen”, zegt Tathagata Sengupta. “Aangezien de sociale
normen bepalen dat een goede vrouw de lasten met haar man moet delen,
weigert de vrouw niet.”
Met
haar groep Solidarity for Brick Kiln Workers bevrijdde Sengupta eind
januari zestig van deze arbeiders uit een steenbakkerij in de buurt
van Hyderabad. Meer dan de helft waren vrouwen, een van hen was zelfs
hoogzwanger.
Dwangarbeid
is sinds 1976 strafbaar in India. Het komt echter zelden tot een
veroordeling, zegt advocaat Satyavati Kondaveeti, die voor de Andhra
Pradesh Human Rights Commission werkt. Werkgevers maken alleen
mondelinge afspraken, waardoor dwangarbeid onmogelijk te bewijzen is.
“Ze zijn slim, kennen de achterpoortjes van de wet goed en
gebruiken die in hun voordeel.”
