Couchsurfers bestraffen, de laatste stuiptrekking van Kafka 1.0

“Wie nog niet geregistreerd is, ontvangt een aanmaningsbrief”, zegt Geert Martin van het departement Internationaal Vlaanderen in de Gazet van Antwerpen. “Mensen krijgen de tijd om alles in orde te brengen op het vlak van brandveiligheid en hygiëne. Als ze niet reageren, gaat het dossier naar de cel Handhaving.”

Als wereldreiziger ben ik al meer dan zeven jaar een fervente gebruiker van Couchsurfing en in mindere mate van Airbnb. Couchsurfing en Airbn spelen in op de noden van de nieuwe generatie. Couchsurfing betekent voor mij meer dan enkel gratis logement. Met Couchsurfing heb ik vrienden voor het leven gemaakt. Het is een gemeenschap van mensen met een open geest. Ze zetten hun huis, appartement of studio open voor bezoekers of geven zich op om bezoekers in hun stad rond te leiden.

Ze organiseren evenementen in hun eigen stad of hebben gewoon interesse om mensen uit andere contreien te ontmoeten. Couchsurfers maken van de wereld een dorp van nieuwsgierige open geesten die oprecht interesse hebben in een uitwisseling met anderen en die de ander bekijken als mens en niet als migrant, sans papier of toerist.

Het netwerk dat je opbouwt, de herinneringen en vriendschappen wereldwijd zijn niet in geld uit te drukken of in de regeltjes van de overheidsadministratie. Ik reis veel en ontmoet heel graag mensen en wil me, als is het maar voor even, graag inbedden in de lokale cultuur of gemeenschap van die stad. Ik ben niet zo geïnteresseerd in het standbeeld, gebouw, winkelstraat of restaurant die aangeprezen worden door de lokale toeristische diensten.

La Mama

Opgenomen worden in de omgeving van de lokale gastheer/vrouw zijn ervaringen die ik nooit vergeet. Zoals die ene Napolitaanse host die me meenam naar het het wekelijkse bezoek bij la Mama en waar we samen met de familie aan tafel schoven en genoten van de huisgemaakte pasta met zeevruchten.

Of die keer dat ik in Palermo een rondleiding kreeg van een Italiaanse muzikant met Sefardische joodse roots die onwaarschijnlijk gepassioneerd kon vertellen over de verschillende kerken en hoe ze gelinkt zijn met de verschillende gemeenschappen. En dat ik door diezelfde Italiaanse jood uitgenodigd werd voor het middagmaal in zijn onooglijk dorpje diep in de bergen. En we mochten deelnemen aan dé dagelijkse activiteit van het dorp: net voor zonsondergang heen en weer lopen in de enige dorpsstraat.

In Berlijn terechtkomen bij een rave liefhebber die je dezelfde dag meesleurt naar een undergroundfeestje. In Malmo gehost worden tijdens het Europees Sociaal Forum door een maffe geek die als hobby ingewikkelde wiskunde in doventaal studeerde.

In de achterbuurten van Cali op een volks salsawijkfeest belanden met een lokale couchsurfer of in Parijs meegetroond worden naar een zomerse picknick aan de Seine met andere Parijzenaars. In Marokko ontroerd worden door de actieve couchsurfcommunity van jonge stedelingen die zich niet laten belemmeren door het Ford Westen en open events organiseren in verschillende steden waar ze andere couchsurfers uit alle delen van de wereld op uitnodigden.

Niet alleen aan mijn reizen maar ook aan mijn bezoekers heb ik leuke herinneringen. Bijvoorbeeld aan het verlegen jonge koppeltje uit de Oostenrijkse bergen dat voor de eerste keer in hun leven ging Couchsurfen. Hoe ze 's morgens foto's trokken van het Belgische ontbijt met pistolekes om aan hun oma te tonen die niet geloofde dat dat bestond, zomaar bij mensen logeren.

Of de twee Zuid-Koreaanse graffiti-artiesten die enkele nachten bij mij logeerden en hoe ik ze meenam naar een Afrikaanse danstent en te weten kwam dat ze nog nooit naar Afrikaanse muziek hadden geluisterd en hoe de Afrikaanse mannen hen ten dans vroegen en ze ja zeiden terwijl ze neen bedoelden.

Hoe ik in Antwerpen de meest open mensen van de stad wist te ontmoeten via de lokale couchsurfcommunity meetings. De plek ook waar de nieuwelingen en de locals van de stad elkaar kunnen ontmoeten.

Neen, Couchsurfing is meer dan een gratis hotel. Mensen die op hotel willen gaan zullen sowieso wel op hotel gaan. Want Couchsurfing vergt veel meer dan een mailtje sturen en hop je hebt gratis logement. Je moet openstaan voor interactie met de persoon bij wie je gaat logeren. Je kan je je niet permitteren om je boertig te gedragen want bij een negatieve beoordeling zal niemand je nog hosten.

En als de administratie achter de tienduizenden Belgen wil aangaan die actief zijn op Couchsurfing: good luck. Het zal dweilen worden met kraan open want de nieuwe manieren van communicatie laten zich niet inperken door anachronistische regeltjes en achterhaalde grenzen.

Community

Couchsurfing verschilt van Airbnb en Uber omdat Couchsurfing in de eerste plaats een community is terwijl Airbnb en Uber bepaalde diensten aanbieden. Maar allen spelen ze in op bestaande noden. In deze nieuwe opkomende economie zal het delen belangrijker worden. De overheid moet dat net stimuleren en in goede banen leiden in plaats van nieuwe initiatieven in de kiem te smoren of weg te pesten.

Zo zijn Spotify en Deezer het enige en beste antwoord op het gratis downloaden en zal Uber in Brussel alleen gecounterd kunnen worden met  betaalbare flexibele mobiliteit ook na middernacht.

En ja, er zijn mensen die bereid zijn een avond rond te toeren met hun auto om wat zakgeld bij te verdienen. In Spanje is Airbnb heel populair. Hoe zou dat komen? Voor veel mensen zijn die nieuwe diensten een manier om de eindjes aan elkaar te knopen. Die groeiende groep verdwijnt niet door ze weg te pesten.

Wake up in de 2.0 interactieve digitale wereld van de Uber, Couchsurfing, Airbnb en nog vele andere dienstverleningsapps die zullen inspelen op de noden van de nieuwe digitale generatie.