Verblind door de soberheidslogica zet de Trojka door: de terugbetaling van Griekse schuld vergt een ontmanteling van openbare diensten, privatisering van talrijke staatsbedrijven en concessies, de ontmanteling van CAO’s en een fiscale aderlating zonder einde.
Griekenland is de stoute leerling van de euroklas en moet dus gestraft worden. Zelfs indien een belangrijk deel van de schuld het gevolg is van de grootheidswaanzin van de traditionele partijen (Pasok en Nea Demokratia), en de krater van de Olympische spelen nog steeds niet gedicht is. Zelfs indien de orthodoxe kerk geen belastingen betaalt ondanks haar belangrijke inkomsten als grootgrondbezitter en -handelaar. Zelfs indien rederijen evenmin belasting betalen of Griekenland 4 procent van het begroting aan het leger uitgeeft. Dat de staatsschuld de hoogte werd ingeduwd door een rentesneeuwbal doet er ook weinig toe. Dat de speculanten grof geld hebben verdiend dankzij de BBB status van Grieks staatspapier wordt evenmin niet in rekening genomen. Hoe lager de rating, hoe hoger de rentevoeten, die vandaag 28 procent bedragen voor obligaties van 10 jaar.
Neen, voor de Trojka moet de bevolking de rekening betalen zo niet zullen de financiële markten sancties nemen. Maar de Europese noodleningen komen geenszins de Griekse bevolking ten goede! Zij dienden enkel om ‘default’ van Griekenland te vermijden, tijd te winnen opdat de Duitse en Franse banken hun ‘junkbonds’ op het droge konden te brengen, namelijk bij de ECB die stapels Grieks staatspapier op de tweedehandsmarkt overgekocht heeft sinds het najaar 2011.
Griekenland wordt stilletjes een Derde wereldland. Ziekenhuizen komen medicamenten te kort, scholen sluiten en kinderen vallen flauw ten gevolge van ondervoeding. De ruilhandel floreert en de kleine straatcriminaliteit eveneens. De koopkracht is met 25 procent verminderd in twee jaar tijd. De economie is in elkaar gestuikt en vertoeft sinds vier jaar in recessie (- 4,7 procent vorig jaar). Alle uitkeringen werden teruggeschroefd en vandaag leeft bijna 40 procent van de bevolking in armoede. Dit heeft veel weg van de schoktherapie die destijds in Latijns-Amerika door het IMF werd uitgevoerd. De talrijke stakingen en protestbewegingen hebben weinig zoden aan de dijk gebracht. Zij het dat de constante besparingen het pro-memorandum-kamp electoraal gekortwiekt heeft. De politieke doorbraak van Syriza heeft de financiële markten doen panikeren. Maar voor ons is het een bron van hoop, het begin van het einde van de besparingstreinen, in Griekenland of elders in Europa.
Wij steunen ten volle Syriza en het verzet van het Griekse volk. De doelstelling van ‘neoliberale Talibans’ is het ontmantelen van het Europees sociaal model en de heerschappij van de financiële markten te bestendigen in naam van het “begrotingsevenwicht”, van het “redden van de euro” of “de vermindering van de overheidsschuld”. Alexis Tsipras heeft gelijk wanneer hij stelt dat niet Griekenland maar Europa het probleem is. Hetzelfde besparingsbeleid wordt ook in Portugal, Spanje, Italië, Ierland en bij ons uitgevoerd. Dit beleid vermindert de fiscale inkomsten, verstikt de economische activiteit (zoals de gezaghebbende economen Nouriel Roubini, Paul Krugman of zelfs Paul De Grauwe het stellen) en duwt ons regelrecht de afgrond in van een economische depressie zoals in de jaren ’30. Een deel van de staatsschuld is illegitiem omdat ze het gevolg is van het redden van de banken met overheidsgeld. Het wordt tijd de rekening van het casinokapitalisme te vereffenen in plaats van ze door te schuiven naar de werkende bevolking en besparingen als een molensteen rond de nek van de reële economie te hangen. Waarom moet de rijkdom die de economische activiteit voortbrengt aangewend worden om gokschulden terug te betalen is een vraag die de Europese leiders nog steeds onbeantwoord laten.
Het is dus niet aan de volkeren van het gelag te betalen maar aan Europa om van koers te veranderen. Daarom steunen wij voluit de campagne van Syriza om het hele Europese beleid ter zake in vraag te stellen en het roer om te gooien. Er bestaan redelijke alternatieven bestaan zoals het platform van Syriza het duidelijk aantoont: stopzetting van het soberheidsbeleid dat de economie verstikt en de samenleving desintegreert; kwijtschelding van de illegitieme schuld (na openbare audit), hervorming van de ECB en de financiële sector met verbod van speculatie op staatspapier.
Wij drukken onze solidariteit uit met het Griekse volk en roepen op tot een vorming van een breed Europees front van alle linkse krachten, van de syndicale beweging tot en met de civiele maatschappij. In deze crisis zijn de Europese volkeren lotgenoten geworden. Ofwel valt dit Europa uit elkaar en wordt de doos van Pandora opnieuw geopend ofwel groeit uit onze gemeenschappelijke actie een écht democratisch en solidair Europa.
Ondertekend door:
Ludo Abicht (filosoof), Stephen Bouquin (socioloog, universiteit Evry), Eric Goeman (woordvoerder Attac Vlaanderen, voorzitter Democratie 2000), Michel Huysseune (politicoloog VUB), Herman Luyckx (gewezen secretaris BBTK), Dimokritos Kavadias (politicoloog), Johan Leman (gewoon hoogleraar KUL), Francine Mestrum (doctor sociale wetenschappen, lid internationale raad Wereld Sociaal Forum), Ronald Commers (Prof. emeritus UGent; moraalfilosoof) en Lieven De Cauter (cultuurfilosoof, activist, KULeuven).
