Hebben politici dan het jaarverslag van de Dexia-groep niet met argusogen gelezen of laten analyseren door hun legertje medewerkers?

De financiële situatie van de NV Dexia blijft bijzonder precair

De verbetering van de financiële situatie van de NV Dexia staat nog steeds onder de noemer ‘eventueel’. Daarvoor ogen de recente jaarresultaten archie-slecht.

Het jaarverslag 2011 leest immers als één groot rampzalig verhaal, waarvan de impact op de staatsbegrotingen – uiteraard ook voor de burger en het nageslacht – nog niet ten volle gekend is.

Het kritische rapport van het Rekenhof over de vergoedingen voor de toegekende waarborgen is in deze optiek meer dan significant. De NV Dexia gaat er trouwens cynisch vanuit dat die vergoedingen ten laste van groep laag genoeg zullen zijn om de herstructureringen tot een goed einde te brengen!

Een kapitaalverhoging is op de korte termijn onherroepelijk

Voor het boekjaar 2011 werd een nettoverlies van 11,6 miljard euro opgetekend. Om een lang verhaal kort te maken: de NV Dexia was in een situatie beland waarbij liefst 43 procent van haar balanstotaal op de korte termijn was gefinancierd (dit is niet minder dan 260 miljard euro).

De omvang van de obligatieportefeuille (lange termijn) was vijfentwintig keer groter dan het eigen vermogen! En ze werd bovendien hoofdzakelijk gefinancierd met ‘kort geld’. Zelfs leerlingen van het secundair onderwijs, die het vak bedrijfseconomie krijgen, weten het dan wel: het bankschip zal zware averij oplopen. (1)

Volgens de stresstests van de European Banking Authority (EBA) en van de nationale toezichthouders werd voor de NV Dexia een kapitaaltekort vastgesteld van 6,3 miljard euro. De spanning op de solvabiliteit van de groep is dus reëel.

De NV Dexia omvatte dan nog steeds Dexia Bank België. De bank niet meegerekend, kwam men uit op 4,2 miljard euro. Cijfers die er niet om liegen. Een toekomstige kapitaalverhoging is sowieso onvermijdelijk, zelfs bij verdere herstructureringen, bij de afbouw van niet-strategische activiteiten en aldus bij de inkrimping van de balans. (2)

Als we verder grasduinen in het verslag lezen we dat de kern van het eigen vermogen amper de coëfficiënt 7,6 bereikt, terwijl het rendement op het eigen vermogen of de graadmeter voor winstgevendheid – 86,9 procent bedraagt.

Alle heil van de verkoop van niet-strategische activa: zeer twijfelachtig

In het huidige macro-economische en financiële klimaat liggen de marktcondities zeer ongunstig om niet-strategische activa af te stoten. De opbrengsten zijn dan ook navenant. Logischerwijze beïnvloedde het verkoopprogramma – incluis de geboekte waardeverminderingen – de jaarresultaten in negatieve zin. (3)

Een beperkte handgreep uit de vaststellingen van het jaarverslag illustreert dit:

–  een verlies van 438 miljoen euro op de verkoop van niet-strategische obligaties en leningen ter waarde van 11,5 miljard euro (zonder Dexia Bank België);
–  een verlies van 75 procent op een nominale positie van 3,2 miljard euro door de totale waardevermindering op 2,35 miljard euro (van o.a. Griekse overheidsobligaties en gelijkgestelde posities);
–  een verlies van 2,6 miljard euro op de verkoop van activa, inclusief de verkoop van de gewaarborgde activa van de Financial Products-portefeuille;
–  een verlies van 4,2 miljard euro op de verkoop van Dexia Bank België;
–  een te verwachten verlies van 1 miljard euro op de verkoop van Dexia Municipal Agency.

En wat met de obligatieportefeuille?

Naast het grote gamma aan toxische producten, vormt het volume van de obligatieportefeuille in combinatie met de geografische spreiding ervan het tweede grote zorgenkind. De totale waardevermindering op de Griekse posities van Dexia kostte de groep finaal 3,4 miljard euro.

Het totale plaatje aan overheidsobligaties blijft niet echt fraai ogen. Eind 2011 beliep de maximale blootstelling aan het kredietrisico 12,6 miljard euro (afgerond). Voor de Italiaanse en Spaanse overheidsobligaties ging het repectievelijk om 9,7 miljard euro en 1,6 miljard euro (afgerond).

De relatie tussen de bank en de groep

Het verhaal is genoegzaam bekend: Dexia Bank België werd Belfius. Om het historisch in banktermen te schetsen: Dexia Bank België werd op 1 oktober 2011 uit de consolidatie van de groep gehaald. De aandelen werden voor 100 procent verkocht aan de FPIM oftewel de Federale Participatie- en Investeringsmaatschappij (trad op voor de rekening van de Belgische staat).

De verkoop op 20 oktober 2011 leverde 4 miljard euro op. De opbrengst van de verkoop werd hoofdzakelijk aangewend voor de vervroegde terugbetalingen van toegekende leningen door de bank. Dus wat met de nog lopende financieringen van de bank aan de entiteiten van de groep, waaronder Dexia Crédit Local?

Volgens het jaarverslag belopen de financiële relaties tussen de bank en de entiteiten van de groep 44 miljard euro, waarvan 10 miljard niet gewaarborgd. Ondertussen werd het niet-gedekte deel van de financieringen eind februari 2012 integraal terugbetaald. De groep staat derhalve nog voor de opgave om de resterende financiering door de bank af te bouwen.

Een wrang verhaal

Het jaarverslag bevat voldoende informatie om bedrijfseconomisch aan te tonen dat een kapitaalverhoging op de korte termijn onherroepelijk is. Het Dexia-verhaal is bovenal een wrang verhaal. Daarom volstaat het niet dat het wanbeleid van het verleden door de directie en bestuurders eufemistisch wordt goedgepraat in termen van het aanzienlijk verlagen van het risicoprofiel en het terugplooien van de commerciële activiteiten naar haar historische metiers en markten.

De hoofdrolspelers moeten verantwoordelijk worden gesteld. En de waarheid in dit complexe dossier moet worden opgediept. Slotsom: in het belang van de burgers moet het Dexia-dossier uitgroeien tot een ware toets voor onze democratie. Of zullen de politieke en financiële elites hier opnieuw de rangen sluiten?

Bronnen:

– Jaarverslag Dexia 2011: http://www.dexia.com/NL/aandeelhouder_belegger/individuele_aandeelhouders/publicaties/Documents/Jaarverslag_2011_NL.pdf

– European Banking Authority: http://www.eba.europa.eu/

Voetnoten

(1) Daarnaast was er de internationale expansie en de blootstelling van de dochteronderneming Financial Security Assurance (kredietverzekeraar FSA) aan de Amerikaanse subprimemarkt en de niet-onaanzienlijke financieringsbehoefte in dollars.

(2) De balans van NV Dexia is tussen 2008 en midden 2011 met 20 procent afgenomen. In absolute cijfers: een inkrimping van 651 miljard euro tot 518 miljard euro.

(3) In 2012 worden de verkooptransacties voortgezet. Het streefdoel is dat de NV Dexia zich uiteindelijk enkel zal bezighouden met de lokale publieke sector en met de afbouw van de activaportefeuille (het heikel punt).