In Argentinië wordt er bij het IMF geleend op het moment dat rechts aan de macht is. Daarna moeten de linkse partijen besparen om de leningen terug te betalen. Op het moment dat er ook maar gezegd wordt dat de rijken de schulden moeten betalen, komt er een rechtse partij aan de macht die de mensen nog dieper in de armoede duwen, waardoor er nu veertig percent armoede is.

Als de nieuwe onderhandelingen met het IMF mislukken zou het kunnen dat de nacht terug aan de macht komt in Argentinië bij de verkiezingen van oktober. De nacht wordt tegenwoordig door Milei vertegenwoordigd, hij is een echte extreem-rechtse politicus, die in het openbaar al eens durft zeggen dat hij Liberaal is. Wat ‘not done’ is in een land zoals Argentinië dat dood gepeigerd is door de liberale politiek van de uitverkoop van staatsbedrijven.

Het IMF wil nu het mes in de sociale projecten van Argentinië zetten, bv iedere Argentijn krijgt een ‘Carta Alimentar’ om mee voeding te kopen dat is een soort rantsoenkaart. Het IMF wilt op deze kaart besparen, Argentinië dat ondertussen al veertig procent armen kent zou nog dieper wegzakken in de armoede en er zijn nog veel asociale maatregelen die het IMF wilt doorvoeren.

Het IMF is geen fonds maar een bank, het geeft dus leningen. Het essentiële probleem in Argentinië is dat Macri, de vorige President, die heel hard op Trump leek, een lening is aangegaan met het IMF die Argentinië eigenlijk nooit zou kunnen terugbetalen. De staatsschuld van Argentinië is nog steeds een van de hoogste ter wereld en nu hebben ze nog maar drie miljard dollar in hun staatskas voor een land dat even groot is als de Europese Unie.

Als er op financieel vlak een mes door de sociale voorzieningen gaat is de kans groot dat de huidige linkse regering hiervoor de schuld krijgt en de manupulatie van rechts is zeker geen geheim. Dat wil zeggen dat er eens massaal op Milei, de extreem-rechtse kandidaat zou kunnen gestemd worden, bij de vorige verkiezingen was hij onbekend en haalde hij al de derde plaats. Tegenwoordig zien we dat rechtse jongeren naar extreem-links gaan en rebelerende jongeren zich aansluiten bij Milei. Het lijkt alsof er weer een nieuw fenomeen in de jongerenpolitiek aan het ontstaat is in Argentinië.

Hoe is dit nu kunnen gebeuren, wel de problemen zijn niet nieuw in Argentinië. Tot de jaren negentig was er hyperinflatie die dan gestut kon worden met een de koppeling aan de dollar en de uitverkoop van staatsbedrijven. Dit liep echter slecht af, en daarna zaten ze voor twintig jaar in schuldbemiddelingen, maar nu lijkt het hek van de dam en gaan er echte problemen komen als de dictatuur van het IMF haar wil kan doorduwen.